Doorgaan naar hoofdcontent

Zalig Nieuwjaar - en de ster achterna

 


Zalig Nieuwjaar! Het is nog aan het begin van het jaar, maar het is alweer feest, want Driekoningen valt vroeg dit jaar - zondag 3 januari. Eigenlijk is het feest op 6 januari, maar we vieren het op deze zondag. Het sluit de Kersttijd nog niet af, want dat is volgende week pas - met het feest Doop van de Heer.

En Drie-Koningen is het eigenlijk niet... het feest wordt wel zo genoemd maar heet eigenlijk Epifanie. In de Bijbel gaat het over wijzen.

Het getal drie is echter niet toevallig. 

Drie geschenken. Drie streken waaruit de Wijzen komen: het oosten, het noordwesten en het zuiden, de toen bekende hele wereld. Daarom worden de wijzen ook vaak afgebeeld als uit drie werelddelen afkomstig. Om zulke koninklijke geschenken te kunnen geven en bovendien de hele wereld te vertegenwoordigen werden ze al gauw afgebeeld als koningen.

Maar ze beelden ook drie generaties uit! Kijk maar eens goed. Eén is jong en baardloos. Eén is van middelbare leeftijd. Eén is oud. Vaak is er nog een generatie vertegenwoordigd; dan houdt een kleine page, een kleine jongen het kameel vast. 

Ook bij de herders is dat zo. Bij een grote Kerststal zie je vaak vier herders. Een jongen; die houdt vaak een lam vast. Een jongeman; vaak speelt die op de fluit. Een herder van middelbare leeftijd en een oude man met grijze baard, vaak geknield voor de kribbe.

Herders en wijzen komen Jezus prijzen! Venite Adoremus.... komt laat ons Hem aanbidden!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Hoe zit dat nou met 'nonnen' en 'zusters'?

Op het blogbericht van 2 juli kwam een interessante reactie: Hoe komt u erbij dat de aanduiding 'non' monialen betreft? Daar is geen sprake van. Het woord werd en wordt in Nederland helaas nog vaak gebruikt om vrouwelijke religieuzen in het algemeen aan te duiden en dan wel met een kleinerende en kwetsende bijklank. 'Non' moet daarom te allen tijde vermeden worden. 'Zuster' is voor alle vrouwelijke religieuzen correct katholiek taalgebruik. Over het algemeen beantwoord ik geen anonieme commentaren, omdat ze, wel, anoniem zijn. Dus ook geen antwoordmogelijkheid achter laten; ook dit commentaar heeft een no-reply. Toch maak ik een uitzondering, omdat het een commentaar is wat inderdaad uitleg behoeft. Ik ben nu 25 jaar in het klooster, in een apostolische gemeenschap, dus een zuster. Het woord 'non' is als sinds de vierde eeuw gebruikelijk voor Godgewijde vrouwen (oorsprong: Hiëronymus), van het latijnse 'nonnus', wat eerbiedwaa

Geen woorden...

Vijf maal hebben de klokken geluid voor een overleden medezuster, deze maand. Vijf maal hebben we ons best gedaan families van medezusters foto's toe te sturen van de waardige eenvoudige begrafenissen in kleine kring op ons kloosterkerkhof, omdat het door de maatregelen logischerwijze niet mogelijk was voor familie en vrienden van de zusters om te komen. Ook wij hebben geen woorden. Soms vallen Goede Vrijdag, Stille Zaterdag en Pasen op één dag. Hierbij, op deze plaats, willen we wel onze dank uitspreken. Dank voor de goede zorg, dank voor het meeleven en het mee-bidden. Ook wij blijven bidden om kracht, moed, sterkte en troost voor allen die dat zo nodig hebben in deze tijd. En om geduld. Want nu is het belangrijk om geduld te hebben. Om de maatregelen vol te houden. We hebben al een tijdje geen nieuwe zieken, dat is goed nieuws.  Zr. Anno , Zr. Roselien , Zr. Richardus, Zr. Electa, Zr. Marije, mogen zij, en alle overledenen van deze tijd, rusten in vrede.

Mythes en legenden over klooster en intreden

Er zijn veel verschillende verhalen en mythen die de ronde doen over het klooster in het algemeen en over intreden in het bijzonder. Hieronder worden er een paar weerlegd. Er zijn momenteel maar weinig roepingen, dus jullie laten iedereen toe die wil intreden.  Dit hoor ik regelmatig van mensen, en telkens is de verbazing groot als ik zeg dat dit totaal niet klopt. Iemand toelaten tot het klooster is geen eenvoudig iets, dus daar gaan we ook niet lichtvaardig mee om. Er zijn een aantal redenen om iemand al bij voorbaat te weigeren. Ten eerste zijn we niet genderneutraal, we laten echt alleen vrouwen toe. Zo'n vrouw moet dan ook nog eens rooms-katholiek zijn, ongehuwd en zonder kinderen. In andere kloosters laten ze wel weduwen toe als de kinderen boven de 18 zijn, dat mag volgens  kerkelijk recht. Omdat wij een missiecongregatie zijn en je dus nooit weet in welk ver land je terecht kan komen laten wij geen moeders toe. Iemand die schulden heeft zal die eerst moeten afbetalen, o