Op veel plaatsen staan al kerstbomen. Het is begrijpelijk - we kunnen wel wat licht gebruiken in donkere tijden. Maar in het klooster staat de kerstboom er nog niet. Het is Advent. Deze voorbereidingstijd op Kerstmis duurt maar zelden echt vier weken. Elke zondag wordt er een nieuwe kaars aangestoken op de Adventskrans of kandelaar; vier zondagen, vier kaarsen. Dit jaar stond er aan het begin van de Adventstijd een dichte deur in de kapel. Vreemd, niet op zijn plaats. Maar zijn onze eigen deuren niet vaak dicht? Durven we de deur van ons hart open te zetten? Wie klopt er aan onze deur? Aan welke deuren klop ik zelf? Elke zondag gaat de deur verder open. Elke zondag wordt de volgende kaars aangestoken. Al drie kaarsen! Kerstmis komt dichterbij! Maar Kerstmis laat zich niet vervroegen. De geboorte van een kind, van het Kind, laat zich niet vervroegen. Maar, al is het donker buiten en zo vaak donker in de tijd, het licht groeit, en we mogen het doorgeven waar we maar kunnen.
