Missieklooster CPS

 De Kersttijd is voorbij. De 'Tijd door het Jaar' is weer aangebroken - de gewone tijd. Maar wat is gewoon? Het woord 'wonen' zit erin. Het woord 'gewoonte' ook. Toch is niets nog gewoon. Zelfs de winter niet; de sneeuwklokjes kijken al boven de grond uit, maar sneeuw heeft hier nog niet gelegen.  Hoewel we af en toe hoop hebben op een beetje echte winter; het is af en toe 's morgens mooi berijpt.  Nee, gewoon is nog niets. We kunnen wel proberen een aantal nieuwe gewoontes aan te leren; goede gewoontes. Iedere dag even contact met iemand opnemen - dat werkt naar twee kanten. Iedere dag even wandelen. Iedere dag een teken van hoop zoeken en die hoop ook weer doorgeven. Zodat de lichtjes van Kerstmis, nu bijna overal verdwenen, blijven branden in ons hart. Wandelaars - gezien vanuit het Missieklooster

  Zalig Nieuwjaar! Het is nog aan het begin van het jaar, maar het is alweer feest, want Driekoningen valt vroeg dit jaar - zondag 3 januari. Eigenlijk is het feest op 6 januari, maar we vieren het op deze zondag. Het sluit de Kersttijd nog niet af, want dat is volgende week pas - met het feest Doop van de Heer. En Drie-Koningen is het eigenlijk niet... het feest wordt wel zo genoemd maar heet eigenlijk Epifanie. In de Bijbel gaat het over wijzen. Het getal drie is echter niet toevallig.  Drie geschenken. Drie streken waaruit de Wijzen komen: het oosten, het noordwesten en het zuiden, de toen bekende hele wereld. Daarom worden de wijzen ook vaak afgebeeld als uit drie werelddelen afkomstig. Om zulke koninklijke geschenken te kunnen geven en bovendien de hele wereld te vertegenwoordigen werden ze al gauw afgebeeld als koningen. Maar ze beelden ook drie generaties uit! Kijk maar eens goed. Eén is jong en baardloos. Eén is van middelbare leeftijd. Eén is oud. Vaak is er nog een generatie