Missieklooster CPS

In dit Jaar van het Godgewijde Leven zijn wereldwijd internationale bijeenkomsten voor religieuzen. Zr. Liesbeth Maria brengt verslag uit van de bijeenkomst in Taizé: Samenkomst met als thema "de Relevantie van Religieuze Roepingen".  Als zuster is het natuurlijk wel eens interessant om zusters van andere congregaties (van andere ‘merken’ ) te ontmoeten. Of broeders, paters, godgewijde maagden, monialen, monniken en andere  religieuzen. Zo was ik onlangs in Taizé ( www.taize.fr ) voor een Samenkomst rond de relevantie van religieuze roepingen. Taizé is een oecumenische gemeenschap in Frankrijk, vlakbij Cluny. Dit jaar vieren ze het 75-jarig jubileum en het eeuwfeest van de geboorte van de stichter; Frère Roger. In dit kader organiseren ze een aantal bijeenkomsten, waaronder dus deze week voor jongere religieuzen. Voor wie meer wil weten, of erheen gaan; in augustus komt het hoogtepunt, zie http://www.taize.fr/nl_article16748.html Nu, van 5-12 juli, waren er

Een foto aan het begin van de gerstoogst... en een foto na afloop! De zon kwam ook nog even door.  Op de website van boerbierwater staan bij de start van deze 2015 gerst-oogst nog de gegevens van 2014, en daarbij zag ik ook een mooie foto van ons klooster tijdens de oogst. Er staat bij: "Op dinsdag 5 augustus [2014] werd de laatste gerst geoogst op het perceel van de Brabantse Kluis. En daar is natuurlijk een goed glas Swinckels’ op gedronken, midden in het gerstveld!" Zijn we dit jaar als eerste aan de beurt geweest? Hier bij deze foto's kan ik dus zeggen: op dinsdag 7 juli 2015 is de (eerste?) gerst geoogst op het perceel van de Brabantse Kluis. En daar is natuurlijk een goed glas Swinckels' op gedronken, midden in het gerstveld! Een aantal grote groepen die voorbij kwamen, wandelend of op de fiets, bleven even staan kijken. Het is ook een bijzonder gezicht, zo'n machine... En ook leuk, naast de Waterpoort-route is er nu ook een nieuwe BoerBierWater-rou

Op het blogbericht van 2 juli kwam een interessante reactie: Hoe komt u erbij dat de aanduiding 'non' monialen betreft? Daar is geen sprake van. Het woord werd en wordt in Nederland helaas nog vaak gebruikt om vrouwelijke religieuzen in het algemeen aan te duiden en dan wel met een kleinerende en kwetsende bijklank. 'Non' moet daarom te allen tijde vermeden worden. 'Zuster' is voor alle vrouwelijke religieuzen correct katholiek taalgebruik. Over het algemeen beantwoord ik geen anonieme commentaren, omdat ze, wel, anoniem zijn. Dus ook geen antwoordmogelijkheid achter laten; ook dit commentaar heeft een no-reply. Toch maak ik een uitzondering, omdat het een commentaar is wat inderdaad uitleg behoeft. Ik ben nu 25 jaar in het klooster, in een apostolische gemeenschap, dus een zuster. Het woord 'non' is als sinds de vierde eeuw gebruikelijk voor Godgewijde vrouwen (oorsprong: Hiëronymus), van het latijnse 'nonnus', wat eerbiedwaa

De laatste dag van onze week in de gebedsketen van het Jaar van het Godgewijde Leven . Dat betekent natuurlijk niet dat we na vanavond niet meer bidden. Natuurlijk wel! En ook deze intentie blijven we meenemen in ons gebed. Maar het stokje van deze bijzondere week geven we vanavond door aan een ander klooster, de zusters Benedictinessen in Oosterhout. Zoals het voor ons een prachtig passende week is geweest, met het feest van het Kostbaar Bloed op 1 juli, is de komende week voor de Benedictinessen heel bijzonder, want op 11 juli wordt St. Benedictus gevierd. Gebed kent geen grenzen. En het boeiende is dat je wereldwijd kunt aansluiten, en als je bijvoorbeeld het getijdengebed (ander woord is 'brevier') in een andere taal wilt meebidden, kan dat ook - met boeken of als app - en is de hoofdzaak precies hetzelfde. Ook als je in de vakantietijd in een ander land naar de H. Mis wilt gaan kun je behoorlijk volgen wat er gebeurt, zelfs als je normaal gesproken bijvoorbeeld alleen me

Goede God, wij vragen U dat Uw vuur mag oplaaien in de harten van alle mensen. Wek in de harten van de mensen het verlangen naar U; open onze harten zodat wij Uw Woord met ons verstand aannemen, met onze mond belijden en in ons hart overwegen, zodat wij het vuur van Uw liefde kunnen uitdragen in de wereld, naar alle mensen, die dit zo nodig hebben. Geef speciaal aan hen, die het moeilijk vinden aan Uw liefdevolle aanwezigheid te geloven, die graag als Thomas U willen kunnen aanraken, een teken van Uw nabijheid, en aan de mensen die zoeken naar de zin van hun bestaan stilte, om uw Woord te horen; moed, om gevolg te geven aan uw roepstem; innerlijke vrijheid, om de weg waartoe U hen, waartoe U ons roept, ook te volgen, op welke manier dan ook, om zo het vuur van Uw liefde door te kunnen geven.

De vijfde dag in onze gebedsweek in de gebedsketen van het Jaar van het Godgewijde Leven. Niet alleen in deze week, maar gedurende het hele jaar krijgen wij gebedsintenties. Ze worden natuurlijk ook in de Lourdesgrot in onze kloostertuin in het schrift opgeschreven. Onlangs waren er een aantal kinderen, en één van hen vroeg: "Zuster, ik heb een wens opgeschreven, maar mijn wens is niet uitgekomen." Dat kan... want bidden is ook iets anders dan wensen... daaruit ontstond een heel gesprek over bidden, over God, die te dichtbij is om te kunnen zien, en over hoe je wel iets kunt wensen, maar dat het belangrijk is om zelf iets te doen en God daarbij om hulp te vragen, bijvoorbeeld om moed, of om geduld... Sommige gebeds-aanvragen zijn al een jaarlijkse traditie. Een voorbeeld: jaarlijks vraagt de organisatie van het WiSH Outdoor Festival om gebed voor mooi weer in het weekeinde van het festival. Ze hebben ook dit jaar een enorme worst gebracht. Dit festival werd in 2007 voo

Kostbaar Bloed - feest Precies midden in onze gebedsweek valt het feest van het Kostbaar Bloed. Al eerder verscheen hier op het blog uitleg over dit voor ons zo bijzondere feest - het is het naam-feest immers van onze congregatie, en ons wapen is het Paaslam. Hier is een link naar dat eerdere blog-bericht! Maar er is meer wat verwijst naar onze naam "Missiezusters van het Kostbaar Bloed". Wij dragen een habijt - zo heet die kloosterkleding - en die kan zwart zijn, of wit, of grijs... en toch kun je, ondanks de verschillende kleuren kleren, altijd zien of een zuster een Missiezuster van het Kostbaar Bloed is. We zijn te herkennen aan het rode koordje met een bronzen kruis, waarin een bloeddruppeltje is gegraveerd. Rood, want onze stichter, Abt Franz Pfanner, wilde zusters die vreugde uitstraalden, en hij vond de kleur rood daarbij passen. Rood is natuurlijk ook de kleur van bloed, wat leven geeft. Vandaag, op het Kostbaar Bloed - feest, is de kapel prachtig versierd, en