Missieklooster CPS

Paaskaars in de kapel van Missieklooster Heilig Bloed Plaatsen van de vijf wierookkorrels op de Paaskaars In de afgelopen dagen hoorde ik diverse malen de opmerking: Pasen, nu? Na alles wat er gebeurd is en nog steeds gebeurt? Hoe kun je dan Pasen vieren? Maar Pasen is niet zomaar een feestje, waarbij je kunt negeren wat er verkeerd gaat in ons leven, wat er verkeerd gaat in de wereld. Juist niet. De Paaskaars zelf laat dat prachtig zien. De Nachtmis begint niet in de kerk zelf, maar er buiten. Duisternis in de kerk, een vuur buiten de kerk. De Paaskaars is versierd met het kruis, de Griekse letters Alfa en Omega, wat Begin en Einde betekent, en het jaartal. De priester bevestigt dan vijf wierookkorrels in de kaars. Die staan voor de vijf wonden van Christus. Zonder Goede Vrijdag en Stille Zaterdag zou Pasen helemaal niet mogelijk zijn...  Daarna wordt de kaars aangestoken aan het Paasvuur, en de donkere kerk in gedragen. Drie maal klin

Palmzondag Met Palmzondag is de Goede Week begonnen. Het groene palmtakje blijft maar liefst tot carnaval volgend jaar achter het kruis hangen en herinnert ons zo eraan dat het heel gemakkelijk is "Hosanna! Leve Hij die komt in de naam des Heren!" - maar dat zo'n hartelijk welkom snel kan omslaan in de roep "Kruisigt Hem!". Tegelijk is het groenblijvende takje teken van hoop, teken van nieuw leven. Hier in Nederland is het zo'n takje, maar in landen waar echte palmbomen groeien is het meestal een palmblad. Hoewel olijftakken ook voorkomen, met bijvoorbeeld paarsbloeiende Rosmarijn. Paars staat voor boete, inkeer, bekering, voorbereiding. Andere belangrijke dagen in deze Goede Week zijn Witte Donderdag, Goede Vrijdag en Stille Zaterdag. Daarover is op internet al heel veel te vinden: hier bijvoorbeeld een uitleg over de betekenis en achtergronden , of bijvoorbeeld dit filmpje met een korte en duidelijke uitleg: "Pasen voor beginners" . Wilt

"God verdwijnt uit Nederland" ... Dat is serieus een kop boven artikelen die verslag uitbrengen van de resultaten van een onderzoek wat onlangs in de pers is gekomen. Het onderzoek, wat vanaf 1966 om de tien jaar plaatsvindt, laat zien dat wéér meer Nederlanders niet in God of in een hogere macht zeggen te geloven. Toch roept zo'n onderzoek ook vragen op. Er worden namelijk (tromgeroffel graag) maar liefst 2100 Nederlanders ondervraagd. Nou ben ik natuurlijk nieuwsgierig. Ik mag aannemen dat de onderzoekers werkelijk een poging gedaan hebben een dwarsdoorsnede van de Nederlandse samenleving te ondervragen. Maar ik ben nieuwsgierig. Wat zou volgens die onderzoekers een werkelijk goede onderzoeksgroep zijn? Uit alle leeftijdsgroeperingen? Inkomensgroeperingen? Evenredig aandeel platteland-stad? Uit elke provincie? Verschillende achtergronden? Mijn indruk is namelijk helemaal niet dat minder mensen gelovig zijn. Het lijkt erop dat meer mensen op zoek zijn naar de zin va

Zr. Liesbeth Maria schrijft uit Kenia: Het vorige bericht, bericht uit Kenia deel 2 , was in december. Dus het wordt echt weer tijd voor een update. Hartelijke groeten vanuit Kenia! De internetverbinding blijft heel flexibel, en dan alleen vanaf mijn telefoon, dus dat is heel klein om te lezen of te typen. Ik ben nu in Mbitini en dat is echt buitengebied. Eind januari is hier de opleiding tot catechist begonnen. We zijn nu met 50 deelnemers uit 6 verschillende landen. Er zijn vijf andere zusters, en wel 18 kandidaten. 11 kandidaten zijn van onze congregatie. Het is een gevarieerde en inspirerende groep. We leren over de inhoud van ons geloof (Doctrine, Sacramenten, Bijbelstudie, Kerkgeschiedenis etc.) en hoe we dit kunnen uitdragen en beleven in de parochie. Vaak dwalen mijn gedachten naar de parochie in Laarbeek, maar het werkt wel heel anders in de parochies hier. Veel van de deelnemers op deze opleiding zijn in hun thuisparochie of buitenstatie 'catechist'. De priester