Missieklooster CPS

 De Meimaand is van oudsher de Mariamaand. Op de eerste zondag van de maand feestelijk geopend in Aarle-Rixtel met een prachtige viering - zoals op veel andere plekken ook natuurlijk.  En toen was het al snel 4 mei. Vreugde verbindt, maar verdriet ook. Het was fijn dat het dit jaar weer mogelijk was om bij de 4 mei herdenkingsbijeenkomst te zijn, fysiek, niet meer digitaal. Een aantal van onze Oekraïense gasten was erbij uitgenodigd. Voor de kleinere kinderen is het wat lang, als je niets verstaat, dus besloot de groep na intern overleg een derde deel van de groep af te vaardigen, wat heel praktisch in twee busjes paste. We hadden het programma van te voren gekregen, en vertaling daarvan betekende dat de mensen precies wisten wat wanneer gebeurde. Diep onder de indruk en vol lof over de organisatie kwam de groep weer thuis. Foto's en een bericht van de avond staan op de MooiLaarbeek site en op youtube: Morgen, zondag 8 mei, is het Roepingenzondag, met als thema 'Vreugde verbind

 Nu ik dit schrijf is het al Tweede Paasdag. De Paasoctaaf (de acht Paasdagen) duurt nog even, dus de wens mag nog. En de Paastijd duurt tot en met Pinksteren... in totaal vijftig dagen. Veertig dagen van Pasen tot Hemelvaart en dan tien dagen van Hemelvaart tot Pinksteren. Zalig Pasen! Dat we iets meer licht in deze wereld mogen brengen, die dit Paaslicht en deze Paasvreugde en vrede zo nodig heeft.....

 Op de vooravond van Palmzondag was er in Handel een lichtjesprocessie met gebed voor de vrede. Onze Oekraïense gasten werden afgehaald met de Polderexpres - groot enthousiasme bij de kinderen!  De lichtjesprocessie bleek een uitdaging - de uitdaging was het eigen lichtje brandend te houden. Het begon regenachtig, maar na het Onze Vader, gezongen in het Oekraïens, brak toch de zon door. Een mooie avondzon - maar een harde wind. En dat betekende telkens opnieuw je kaarsje weer aansteken, en je eigen licht telkens opnieuw weer door te geven aan diegenen wiens vlammetje uitgeblazen was. Ik schat dat ik mijn kaarsje zo'n 20x weer opnieuw aan moest steken en minstens zo vaak ook weer heb doorgegeven aan anderen. Eigenlijk heel toepasselijk. Zo gaat het met het vlammetje van de hoop. Soms brandt het rustig en regelmatig, soms gaat het uit- en dan heb je de ander nodig om het weer aan te steken. En soms ben jij weer degene die het door kan geven aan anderen. Nog één week, dan is het Pa

Namens onze Oekraïense gasten hartelijk dank voor zoveel concrete hulp!!!!  

 Het is absoluut geweldig dat zoveel mensen willen meehelpen, meewerken, meedenken. Van concreet poetsen van de gangen die in het klooster niet meer intensief gebruikt werden tot en met spullen willen brengen.  Op facebook is een oproep gekomen van de LEV- Laarbeek. Het gaat echt het beste als alles via de LEV- mensen gaat. Zij hebben het overzicht waar vluchtelingen zullen worden ondergebracht (niet alleen in het klooster) en als iedereen gaat bellen/spullen brengen dan ligt de telefoonlijn plat en komen de spullen niet precies daar, waar ze het hardste nodig zijn.  Wilt u helpen? Dit is de informatie: Neem contact met ons op middels het sturen van een e-mail naar sociaalteamlaarbeek@levgroep.nl of stuur een Whats App naar 06-19502192 of naar 06-40763470. Liever niet bellen i.v.m. de drukte. Hou onze Facebook-pagina in de gaten voor eventuele updates! Hierop zullen wij het ook aangeven wanneer we voldoende spullen ontvangen hebben. https://www.facebook.com/LEVLaarbeek Laten we dit sam

 Afgelopen woensdag was het Aswoensdag. De palmtakjes van het vorig jaar zijn verbrand; de as is uitgedeeld als askruisje. De vastentijd of veertigdagentijd is begonnen. Het duurt natuurlijk langer dan 40 dagen tot het Pasen is, want de zondagen tellen niet mee als vastendagen. Zondag is het dus de eerste zondag in de vastentijd, en met de Vespers, het avondgebed op de vooravond, is die zondag eigenlijk al begonnen. Het zijn, nog steeds en alweer, moeilijke tijden. Onlangs vonden we in het archief een brief terug uit 1912, waarin de zusters ruimte in het klooster aanboden als vluchtelingenopvanglocatie 'in het geval van oorlog of crisis'. Twee jaar voor de Eerste Wereldoorlog zagen de zusters de bui dus al hangen... en inderdaad hebben vele Belgische vluchtelingen hier toen een veilige haven gevonden. Helaas is het vele keren noodzakelijk geweest; soms vanwege oorlog, zoals in 1914-1918 en 1940-1945, soms vanwege water, storm of vuur.  Er zijn diverse mensen uit de omgeving die