Doorgaan naar hoofdcontent

Zalig Pasen

Paaskaars in de kapel van Missieklooster Heilig Bloed
Plaatsen van de vijf wierookkorrels op de Paaskaars




















In de afgelopen dagen hoorde ik diverse malen de opmerking: Pasen, nu? Na alles wat er gebeurd is en nog steeds gebeurt? Hoe kun je dan Pasen vieren?
Maar Pasen is niet zomaar een feestje, waarbij je kunt negeren wat er verkeerd gaat in ons leven, wat er verkeerd gaat in de wereld. Juist niet. De Paaskaars zelf laat dat prachtig zien.
De Nachtmis begint niet in de kerk zelf, maar er buiten. Duisternis in de kerk, een vuur buiten de kerk. De Paaskaars is versierd met het kruis, de Griekse letters Alfa en Omega, wat Begin en Einde betekent, en het jaartal. De priester bevestigt dan vijf wierookkorrels in de kaars. Die staan voor de vijf wonden van Christus. Zonder Goede Vrijdag en Stille Zaterdag zou Pasen helemaal niet mogelijk zijn... 
Daarna wordt de kaars aangestoken aan het Paasvuur, en de donkere kerk in gedragen. Drie maal klinkt de roep: "Lumen Christi!" Licht van Christus! Waarop iedereen antwoordt: "Deo Gratias!" Wij danken God! En intussen worden de kleine kaarsjes die iedereen bij zich heeft aangestoken aan de Paaskaars, en het licht verdeelt zich snel. Ook zonder elektrisch licht is het dan snel licht in de kerk.

Wij mogen zijn als die kaarsen. Ons eigen kaarsje brandend houden, en het licht doorgeven aan anderen, in deze wereld die dat licht zo hard nodig heeft. Die oproep klinkt ook in de Paasjubelzang:
 

Laat dit licht onverminderd schijnen,

morgen en alle dagen

in alles wat wij doen, in heel ons leven.

Laat het zijn als de verrezen Christus,

de morgenster, die, eens verrezen,

nu nimmermeer zal ondergaan.



Wij bidden U, Heer, die ons geschapen heeft,

geef vrede in onze dagen,

laat de vreugde van dit Paasfeest

voor ons een blijvende vreugde zijn

door Jezus Christus, uw Zoon, onze Heer.
(gedeelte uit de Paasjubelzang, het Exsultet) 

Ja, Heer, geef vrede in onze dagen. Laat de vreugde van dit Paasfeest voor ons allen een blijvende vreugde zijn. 
Zo wensen wij u allen
Zalig Pasen!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Hoe zit dat nou met 'nonnen' en 'zusters'?

Op het blogbericht van 2 juli kwam een interessante reactie: Hoe komt u erbij dat de aanduiding 'non' monialen betreft? Daar is geen sprake van. Het woord werd en wordt in Nederland helaas nog vaak gebruikt om vrouwelijke religieuzen in het algemeen aan te duiden en dan wel met een kleinerende en kwetsende bijklank. 'Non' moet daarom te allen tijde vermeden worden. 'Zuster' is voor alle vrouwelijke religieuzen correct katholiek taalgebruik. Over het algemeen beantwoord ik geen anonieme commentaren, omdat ze, wel, anoniem zijn. Dus ook geen antwoordmogelijkheid achter laten; ook dit commentaar heeft een no-reply. Toch maak ik een uitzondering, omdat het een commentaar is wat inderdaad uitleg behoeft. Ik ben nu 25 jaar in het klooster, in een apostolische gemeenschap, dus een zuster. Het woord 'non' is als sinds de vierde eeuw gebruikelijk voor Godgewijde vrouwen (oorsprong: Hiëronymus), van het latijnse 'nonnus', wat eerbiedwaa...

Nieuw regionaal bestuur Missiezusters

Nieuwsbericht  De Congregatie van de Missiezusters van het Kostbaar Bloed in Nederland wordt sinds 2 maart 2024 geleid door een nieuw Regionaal Team.  Gedurende bijna zes jaar was de Nederlandse Regio van de Missiezusters van het Kostbaar Bloed deel van de Europese Provincie ad experimentum. Deze Europese Provincie bestond uit de vijf landen in Europa waar onze zusters wonen en werken. Tijdens de provinciekapittels van april 2022 en oktober 2023 werd de beslissing genomen om terug te keren naar de structuren van zes jaar geleden.  Van links naar rechts: Zr. Sarto Stürmer, Zr. Johanna Maria Wagner en Zr. Madeleine Bouman De Generale Overste, Zr. Monica Mary Ncube, en haar assistente, Zr. Pauline Mpongo, kwamen naar Nederland om het proces van zoeken naar een nieuw regionaal bestuur te begeleiden. Dit leidde tot de benoeming van Zr. Johanna Maria Wagner als Regionale Overste, Zr. Madeleine Bouman als eerste assistente en plaatsvervangster, en Zr. Sarto Stürmer al...

Geen woorden...

Vijf maal hebben de klokken geluid voor een overleden medezuster, deze maand. Vijf maal hebben we ons best gedaan families van medezusters foto's toe te sturen van de waardige eenvoudige begrafenissen in kleine kring op ons kloosterkerkhof, omdat het door de maatregelen logischerwijze niet mogelijk was voor familie en vrienden van de zusters om te komen. Ook wij hebben geen woorden. Soms vallen Goede Vrijdag, Stille Zaterdag en Pasen op één dag. Hierbij, op deze plaats, willen we wel onze dank uitspreken. Dank voor de goede zorg, dank voor het meeleven en het mee-bidden. Ook wij blijven bidden om kracht, moed, sterkte en troost voor allen die dat zo nodig hebben in deze tijd. En om geduld. Want nu is het belangrijk om geduld te hebben. Om de maatregelen vol te houden. We hebben al een tijdje geen nieuwe zieken, dat is goed nieuws.  Zr. Anno , Zr. Roselien , Zr. Richardus, Zr. Electa, Zr. Marije, mogen zij, en alle overledenen van deze tijd, rusten in vrede.