Doorgaan naar hoofdcontent

Internationale bijeenkomsten in het Jaar van het Godgewijde Leven


In dit Jaar van het Godgewijde Leven zijn wereldwijd internationale bijeenkomsten voor religieuzen. Zr. Liesbeth Maria brengt verslag uit van de bijeenkomst in Taizé:

Samenkomst met als thema "de Relevantie van Religieuze Roepingen". 

Als zuster is het natuurlijk wel eens interessant om zusters van andere congregaties (van andere ‘merken’ ) te ontmoeten. Of broeders, paters, godgewijde maagden, monialen, monniken en andere  religieuzen. Zo was ik onlangs in Taizé (www.taize.fr) voor een Samenkomst rond de relevantie van religieuze roepingen.
Taizé is een oecumenische gemeenschap in Frankrijk, vlakbij Cluny. Dit jaar vieren ze het 75-jarig jubileum en het eeuwfeest van de geboorte van de stichter; Frère Roger. In dit kader organiseren ze een aantal bijeenkomsten, waaronder dus deze week voor jongere religieuzen. Voor wie meer wil weten, of erheen gaan; in augustus komt het hoogtepunt, zie http://www.taize.fr/nl_article16748.html
Nu, van 5-12 juli, waren er 2000 'gewone' bezoekers en 330 jonge religieuzen uit 52 landen, en van 30 verschillende ordes en congregaties. 

Als ik het zou moeten samenvatten zou ik eenvoudig zeggen; het was geweldig! De sprekers waren erg inspirerend en gaven een breed beeld van het religieuze leven; van Anba Thomas, een Koptisch-Orthodoxe bisschop uit Egypte tot Sr. Pierrette van de gemeenschap van Grandchamp, van Broeder Marcellin Theeuwes van de Kartuizers (van die film; Into a great silence) tot Moeder Iakovi van een Orthodox klooster in Griekenland, van Pater Adolfo Nicolás, de algemene overste van de Jezuïeten tot pater Richard Baawobr, algemene overste van de Missionarissen van Afrika. Voor de hele lijst zie http://www.taize.fr/en_article16808.html

Alle sprekers hadden een bijzondere band met Taizé, spraken over hun eigen gemeenschap en hoe zij proberen Christus na te volgen. Ondanks alle verschillen in cultuur, taal en denominatie was dat onze grote verbinding. Gelijk aan het begin van de week werden we door Anba Thomas aan een Bijbelse waarheid herinnerd en uitgedaagd: neem je masker af, zonder dat ben je veel mooier!  Kijk naar jezelf en de anderen door de ogen van Christus en zie hoe geliefd je bent!

Broeder Marcellin Theeuwes wees op het belang van de stilte; in de stilte kan het hart zich openen en is er ruimte voor God om binnen te komen als een goede vriend. Dit gaat niet vanzelf, maar zoals zr. Pierrette met ons deelde; in het verlangen ligt genade verborgen. Als we ons openstellen voor God en ons kwetsbaar opstellen naar anderen toe vinden we de zegen van wederzijdse afhankelijkheid.

Een aantal sprekers sprak over het begin van hun gemeenschappen; allemaal zo verschillend. Een algemene deler herkende ik in de woorden van zuster Angelika van de gemeenschap van Imshausen;  wij zijn begonnen in absolute hulpeloosheid. Ook de woorden van Frère Roger werden vaak aangehaald, o.a. door broeder Richard van Taizé; Frère Roger had geen strak plan om de gemeenschap van Taizé te stichten. Belangrijk was enkel het zich totaal openstellen zodat God ons kan leiden.

Pater Adolfo Nicholás wees op het belang van een wereldkerk; dat we van elkaar kunnen leren en luistern hoe de ander het geloof beleefd.  Jezus zegt van zichzelf: Ik ben  de weg, de waarheid en  het leven. Deze week werd duidelijk hoe verschillende de diverse continenten het geloof beleven. In Azië ligt meer de nadruk op ‘de weg’, in Europa en het Westen op ‘de waarheid’ en in Afrika en Latijns-Amerika op ‘het leven’. Ook de verschillende denominaties vertellen een deel van het Christelijke geloof; de Orthodoxe kerk leert ons de wijsheden van de woestijnervaring, de kerken uit de Reformatie wijzen ons op het belang van het Evangelie en de Rooms-Katholieke traditie legt de nadruk op missie en zending.
 
Naast alle wijsheid en bijdragen was ook ruimte voor vragen, gespreksgroepjes en veel gezelligheid. De jongeren die die week in Taizé waren keken hun ogen uit bij de bonte verzameling van alle habijten en kruizen.

De laatste spreker van de week van de prior van Taizé, Frère Alois. Hij legde de nadruk op het feit dat we deze week hebben ervaren dat gemeenschap met anderen mogelijk is. Het nieuwe Testament begint met vier evangelies: niet één kerk of congregatie kan de volle reikwijdte van Christus’ boodschap verwoordden. Deze week heb ik iets mogen beleven van een kerk verenigd in die eenheid. Dat dit nog vele vruchten mogen dragen!

Zr. Liesbeth

Reacties

Populaire posts van deze blog

Hoe zit dat nou met 'nonnen' en 'zusters'?

Op het blogbericht van 2 juli kwam een interessante reactie: Hoe komt u erbij dat de aanduiding 'non' monialen betreft? Daar is geen sprake van. Het woord werd en wordt in Nederland helaas nog vaak gebruikt om vrouwelijke religieuzen in het algemeen aan te duiden en dan wel met een kleinerende en kwetsende bijklank. 'Non' moet daarom te allen tijde vermeden worden. 'Zuster' is voor alle vrouwelijke religieuzen correct katholiek taalgebruik. Over het algemeen beantwoord ik geen anonieme commentaren, omdat ze, wel, anoniem zijn. Dus ook geen antwoordmogelijkheid achter laten; ook dit commentaar heeft een no-reply. Toch maak ik een uitzondering, omdat het een commentaar is wat inderdaad uitleg behoeft. Ik ben nu 25 jaar in het klooster, in een apostolische gemeenschap, dus een zuster. Het woord 'non' is als sinds de vierde eeuw gebruikelijk voor Godgewijde vrouwen (oorsprong: Hiëronymus), van het latijnse 'nonnus', wat eerbiedwaa

Geen woorden...

Vijf maal hebben de klokken geluid voor een overleden medezuster, deze maand. Vijf maal hebben we ons best gedaan families van medezusters foto's toe te sturen van de waardige eenvoudige begrafenissen in kleine kring op ons kloosterkerkhof, omdat het door de maatregelen logischerwijze niet mogelijk was voor familie en vrienden van de zusters om te komen. Ook wij hebben geen woorden. Soms vallen Goede Vrijdag, Stille Zaterdag en Pasen op één dag. Hierbij, op deze plaats, willen we wel onze dank uitspreken. Dank voor de goede zorg, dank voor het meeleven en het mee-bidden. Ook wij blijven bidden om kracht, moed, sterkte en troost voor allen die dat zo nodig hebben in deze tijd. En om geduld. Want nu is het belangrijk om geduld te hebben. Om de maatregelen vol te houden. We hebben al een tijdje geen nieuwe zieken, dat is goed nieuws.  Zr. Anno , Zr. Roselien , Zr. Richardus, Zr. Electa, Zr. Marije, mogen zij, en alle overledenen van deze tijd, rusten in vrede.

Eucharistievieringen in de Kerstnacht in Laarbeek

In het Gemeenschapsblad van Aarle-Rixtel staat "op 24 december geen Eucharistieviering in het Missieklooster". Klopt dat? Er had moeten staan, zoals wel correct in de MooiLaarbeek-krant stond: "24 dec. vervalt de Eucharistieviering om 17.30 uur." Wij hebben onze Kerstnacht-Eucharistieviering inderdaad nergens online gezet. De mensen die een directe band met het klooster hebben (werk, familie, directe buren...) weten de tijd toch wel. Er zijn in onze parochie vele Eucharistievieringen met Kerstmis. En op Eerste Kerstdag, Tweede Kerstdag, en alle andere dagen van het jaar bent u van harte welkom! Maar in de Kerstnacht hebben we al jaren (niet alleen dit jaar) het gebruik dat we de tijd niet in de bladen zetten. Heel logisch. We hebben een inpandige kerk, op de eerste verdieping, en het werd gewoon te vol. Als alle mensen die op 24 december vóór 14.00 dit blog hebben bezocht bijvoorbeeld zouden komen, dan zouden we moeten stapelen. In de hoogte. Want dat