Wat een week....

Dat is een verzuchting die we deze week allemaal kunnen onderschrijven, hier in het Missieklooster. Wat een week...

Ooit eens liep ik door de gang van het ziekenhuis in Helmond, toen een oudere heer mij aansprak: "Goh, worden zusters ook ziek?!" Nu is niet iedereen die op een gang in het ziekenhuis loopt ziek, natuurlijk. Maar de vraag was spontaan, en duidelijk niet als grap bedoeld. Ja, zusters kunnen ziek worden. En ja, zusters sterven.

Deze week zijn drie zusters overleden. Tegelijk is er ook verder veel wat er gebeurt in het klooster. Zusters reizen naar verre landen, er komt ook weer iemand bij, er zijn enkele zusters op doorreis of tijdelijk, uit andere landen... de vraag die dagelijks wel een paar keer gesteld wordt, namelijk "Met hoeveel zusters wonen jullie daar nou?" is eigenlijk best moeilijk te beantwoorden. Dat wisselt.

Maar drie zusters die hun levenstaak hebben volbracht in één week, dat is uitzonderlijk. Dat is meer dan twintig jaar geleden voor het laatst voor gekomen.
Al een paar keer heb ik de vraag gekregen waarom ik de namen van overleden zusters niet of niet snel op internet zet. De reden is eigenlijk vrij logisch. Eerst de familie...

Maar deze week stierf ook, heel plotseling, heel onverwacht, Zr. Wilhelma Weitmann. En zij was onze klooster-chauffeur. Zij kende zoveel mensen! Hoe die allemaal te bereiken?
Daarom staat er vandaag een advertentie in het Eindhovens Dagblad. En daarom zet ik dezelfde advertentie ook hier: