Doorgaan naar hoofdcontent

Gehoorzaamheid, hoe erg is dat!?

Naar aanleiding van een gesprek met een buurtbewoner even een stukje over gehoorzaamheid. De aardige dame vond dat gehoorzaamheid zo negatief klinkt en het ook zeker moet zijn. Daar ben ik het echter niet mee eens. Gehoorzaamheid wil niet zeggen dat je blindelings orders opvolgt van een strenge overste. In gehoorzaamheid mag je ook nooit ingaan tegen de 10 geboden, dus je mag bijvoorbeeld nooit iemand vermoorden op bevel van je overste. En tegen onzinnige dingen moet je ook protesteren, zoals het op zijn kop planten van plantjes, dit heeft namelijk niets met Gods wil te maken.

Gehoorzaamheid heeft 'hoor' in zich, het wil eigenlijk zeggen dat je, samen met je overste, luistert naar wat God zeggen wil. Zodat je Zijn plan voor jou kunt uitvoeren. Het gaat er dus om dat je God gehoorzaamt. In het klooster gaan we ervan uit dat de overste door te kijken naar je talenten en vaardigheden en door haar innig gebed, dus door te luisteren naar God, het beste kan beoordelen wat Gods richting voor jou is. Soms kan dat weleens pijnlijk zijn, bijvoorbeeld als je ineens verplaatst wordt uit een land waar je het erg naar je zin hebt. Achteraf kun je dan pas zeggen: o het was inderdaad Gods wil want door die verplaatsing heb ik nieuwe talenten ontdekt of op een heel ander gebied kunnen helpen dan ik zelf van te voren dacht. Gehoorzaamheid kan pijnlijk zijn, Jezus was ook 'gehoorzaam tot de dood, tot de dood aan het kruis' (zie in de Bijbel de brief aan de Filipenzen). Maar zonder te sterven aan het kruis kon Hij ook niet verrijzen!



 Sint-Benedictus

 De Heilige Benedictus, onze regels zijn gebaseerd op zijn Regel. Dus ook het onderdeel over gehoorzaamheid.

In onze congregatie vindt gehoorzaamheid in dialoog plaats: je overste benadert je met een bepaalde opdracht en vraagt jou erover te bidden. Dan kun je in dialoog duidelijk maken waarom het wel of niet een goed plan is. Uiteindelijk weegt de overste alle voors en tegens tegen elkaar af en neemt de beslissing. Wij geloven dat zij niet tegen God kan ingaan, dus dat op de een of andere manier altijd de wil van God wordt gedaan.
Met de gelofte van gehoorzaamheid geef je je eigen wil op, om Gods wil te doen. Dit heeft als consequentie dat je dan niet meer 'kunt doen wat je wilt', en dit wordt door sommigen als verschrikkelijk gezien. Maar als je goed kijkt zie je dat het doen van Gods wil ons gelukkig maakt en dat de 'beperkingen' reuze meevallen, vaak maakt de gehoorzaamheid ons leven juist rijker. Daarnaast is er niemand die altijd kan 'doen wat hij/zij wil'. Je moet altijd rekening houden met de omstandigheden en consequenties. Je kunt bijvoorbeeld niet zomaar ineens je baan opzeggen, zonder dat je je salaris verliest. Je kunt ook niet overal door rood rijden, zonder boetes of ongelukken. Je kunt als je kinderen hebt ook niet zomaar ineens op uitstapje, je moet dat eerst goed plannen. Zo kent iedereen vast wel voorbeelden van niet altijd kunnen doen wat je wil. Dat is ook goed, als iedereen dat namelijk zou doen zou de wereld een grote chaos worden.

Kortom: voor mij en voor mijn medezusters is gehoorzaamheid geen vreselijk iets, maar een gelofte die hoewel soms moeilijk te leven ons uiteindelijk altijd gelukkig maakt. En wie wil er nou niet gelukkig zijn?


Reacties

  1. Heel mooi geschreven, vooral hoe je formuleert dat er wel degelijk een dialoog mogelijk is en als ik bij jullie in het klooster ben "proef" ik gewoon dat er wel degelijk ruimte is voor overleg :)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Hoe zit dat nou met 'nonnen' en 'zusters'?

Op het blogbericht van 2 juli kwam een interessante reactie: Hoe komt u erbij dat de aanduiding 'non' monialen betreft? Daar is geen sprake van. Het woord werd en wordt in Nederland helaas nog vaak gebruikt om vrouwelijke religieuzen in het algemeen aan te duiden en dan wel met een kleinerende en kwetsende bijklank. 'Non' moet daarom te allen tijde vermeden worden. 'Zuster' is voor alle vrouwelijke religieuzen correct katholiek taalgebruik. Over het algemeen beantwoord ik geen anonieme commentaren, omdat ze, wel, anoniem zijn. Dus ook geen antwoordmogelijkheid achter laten; ook dit commentaar heeft een no-reply. Toch maak ik een uitzondering, omdat het een commentaar is wat inderdaad uitleg behoeft. Ik ben nu 25 jaar in het klooster, in een apostolische gemeenschap, dus een zuster. Het woord 'non' is als sinds de vierde eeuw gebruikelijk voor Godgewijde vrouwen (oorsprong: Hiëronymus), van het latijnse 'nonnus', wat eerbiedwaa

Geen woorden...

Vijf maal hebben de klokken geluid voor een overleden medezuster, deze maand. Vijf maal hebben we ons best gedaan families van medezusters foto's toe te sturen van de waardige eenvoudige begrafenissen in kleine kring op ons kloosterkerkhof, omdat het door de maatregelen logischerwijze niet mogelijk was voor familie en vrienden van de zusters om te komen. Ook wij hebben geen woorden. Soms vallen Goede Vrijdag, Stille Zaterdag en Pasen op één dag. Hierbij, op deze plaats, willen we wel onze dank uitspreken. Dank voor de goede zorg, dank voor het meeleven en het mee-bidden. Ook wij blijven bidden om kracht, moed, sterkte en troost voor allen die dat zo nodig hebben in deze tijd. En om geduld. Want nu is het belangrijk om geduld te hebben. Om de maatregelen vol te houden. We hebben al een tijdje geen nieuwe zieken, dat is goed nieuws.  Zr. Anno , Zr. Roselien , Zr. Richardus, Zr. Electa, Zr. Marije, mogen zij, en alle overledenen van deze tijd, rusten in vrede.

Eucharistievieringen in de Kerstnacht in Laarbeek

In het Gemeenschapsblad van Aarle-Rixtel staat "op 24 december geen Eucharistieviering in het Missieklooster". Klopt dat? Er had moeten staan, zoals wel correct in de MooiLaarbeek-krant stond: "24 dec. vervalt de Eucharistieviering om 17.30 uur." Wij hebben onze Kerstnacht-Eucharistieviering inderdaad nergens online gezet. De mensen die een directe band met het klooster hebben (werk, familie, directe buren...) weten de tijd toch wel. Er zijn in onze parochie vele Eucharistievieringen met Kerstmis. En op Eerste Kerstdag, Tweede Kerstdag, en alle andere dagen van het jaar bent u van harte welkom! Maar in de Kerstnacht hebben we al jaren (niet alleen dit jaar) het gebruik dat we de tijd niet in de bladen zetten. Heel logisch. We hebben een inpandige kerk, op de eerste verdieping, en het werd gewoon te vol. Als alle mensen die op 24 december vóór 14.00 dit blog hebben bezocht bijvoorbeeld zouden komen, dan zouden we moeten stapelen. In de hoogte. Want dat