Doorgaan naar hoofdcontent

roepingenmiddagen en andere interessante activiteiten

 Het is alweer een hele tijd geleden dat we meeleefdagen konden organiseren en het ziet ernaar uit dat het nog wel even duurt voor de weekeinden op de oude manier weer plaats kunnen vinden. Maar er zijn wel andere en nieuwere manieren om kennis te maken met het kloosterleven en te ontdekken of dat je weg is. 

Zoals afgelopen augustus het roepingenweekeinde van het bisdom Groningen/Leeuwarden - in Thuine in Duitsland. Het mooie van Thuine is dat er een enorm groot klooster is met een grote gastenafdeling waarbij de anderhalvemeter afstand uiterst praktisch gewoon uitvoerbaar is. Er waren 25 deelne(e)m(st)ers en het was duidelijk een goed weekeind. Ik kan de website bisdomgl.nl momenteel niet bereiken dus een link naar het verslag volgt nog; net als de link naar toekomstige activiteiten in dat bisdom. 

Maar voor wie in Noord-Brabant (of omgeving) woont is er ook een nieuw initiatief.


Zaterdagmiddagen! Roepingenmiddagen voor jonge vrouwen, telkens afwisselend in verschillende kloosters en parochies. De eerste middag is op 11 september bij de Zusters Dominicanessen, er zijn al aanmeldingen maar er is nog plaats. Volg de link Hoor je mij? - Konferentie Nederlandse Religieuzen (knr.nl) voor meer informatie. En ja, wij doen ook mee, maar pas op 27 november is het bij ons. Het exacte programma volgt nog; omdat we nogal ver weg liggen van trein en busmogelijkheden zullen we ook kijken of we een carpool-iets of afhaal-estafette kunnen organiseren tegen die tijd. Met een eerdere inloopmogelijkheid. Het aangegeven programma is een algemeen voorbeeld, de basis blijft hetzelfde maar tijden kunnen per gemeenschap verschillen.

Kijk gerust op de ' Hoor je mij'  informatie. Duurt zo'n middag in november hier nog wel erg lang? Het is ook mogelijk om een paar dagen in de gastenafdeling te komen. Veel kloosterpadwandelaars en fietsers doen dat al. 

Augustus loopt ten einde, september staat voor de deur. Alle goeds voor een nieuw werk- of studiejaar...

Reacties

Populaire posts van deze blog

Hoe zit dat nou met 'nonnen' en 'zusters'?

Op het blogbericht van 2 juli kwam een interessante reactie: Hoe komt u erbij dat de aanduiding 'non' monialen betreft? Daar is geen sprake van. Het woord werd en wordt in Nederland helaas nog vaak gebruikt om vrouwelijke religieuzen in het algemeen aan te duiden en dan wel met een kleinerende en kwetsende bijklank. 'Non' moet daarom te allen tijde vermeden worden. 'Zuster' is voor alle vrouwelijke religieuzen correct katholiek taalgebruik. Over het algemeen beantwoord ik geen anonieme commentaren, omdat ze, wel, anoniem zijn. Dus ook geen antwoordmogelijkheid achter laten; ook dit commentaar heeft een no-reply. Toch maak ik een uitzondering, omdat het een commentaar is wat inderdaad uitleg behoeft. Ik ben nu 25 jaar in het klooster, in een apostolische gemeenschap, dus een zuster. Het woord 'non' is als sinds de vierde eeuw gebruikelijk voor Godgewijde vrouwen (oorsprong: Hiëronymus), van het latijnse 'nonnus', wat eerbiedwaa...

Nieuw regionaal bestuur Missiezusters

Nieuwsbericht  De Congregatie van de Missiezusters van het Kostbaar Bloed in Nederland wordt sinds 2 maart 2024 geleid door een nieuw Regionaal Team.  Gedurende bijna zes jaar was de Nederlandse Regio van de Missiezusters van het Kostbaar Bloed deel van de Europese Provincie ad experimentum. Deze Europese Provincie bestond uit de vijf landen in Europa waar onze zusters wonen en werken. Tijdens de provinciekapittels van april 2022 en oktober 2023 werd de beslissing genomen om terug te keren naar de structuren van zes jaar geleden.  Van links naar rechts: Zr. Sarto Stürmer, Zr. Johanna Maria Wagner en Zr. Madeleine Bouman De Generale Overste, Zr. Monica Mary Ncube, en haar assistente, Zr. Pauline Mpongo, kwamen naar Nederland om het proces van zoeken naar een nieuw regionaal bestuur te begeleiden. Dit leidde tot de benoeming van Zr. Johanna Maria Wagner als Regionale Overste, Zr. Madeleine Bouman als eerste assistente en plaatsvervangster, en Zr. Sarto Stürmer al...

Geen woorden...

Vijf maal hebben de klokken geluid voor een overleden medezuster, deze maand. Vijf maal hebben we ons best gedaan families van medezusters foto's toe te sturen van de waardige eenvoudige begrafenissen in kleine kring op ons kloosterkerkhof, omdat het door de maatregelen logischerwijze niet mogelijk was voor familie en vrienden van de zusters om te komen. Ook wij hebben geen woorden. Soms vallen Goede Vrijdag, Stille Zaterdag en Pasen op één dag. Hierbij, op deze plaats, willen we wel onze dank uitspreken. Dank voor de goede zorg, dank voor het meeleven en het mee-bidden. Ook wij blijven bidden om kracht, moed, sterkte en troost voor allen die dat zo nodig hebben in deze tijd. En om geduld. Want nu is het belangrijk om geduld te hebben. Om de maatregelen vol te houden. We hebben al een tijdje geen nieuwe zieken, dat is goed nieuws.  Zr. Anno , Zr. Roselien , Zr. Richardus, Zr. Electa, Zr. Marije, mogen zij, en alle overledenen van deze tijd, rusten in vrede.