Doorgaan naar hoofdcontent

St. Willibrord - feestdag

 


Vandaag is het feest. Het is niet Sint Maarten, niet Sint Nicolaas, niet Sint Valentijn, maar St. Willibrord. Die eigenlijk nog veel bekender zou moeten zijn dan de drie bekende heiligen hierboven maar dat toch niet is. En dat is jammer. Hij leefde weliswaar wat later dan St. Nicolaas, dat scheelde wel een paar eeuwen, maar in tegenstelling tot Sint Nicolaas is hij bij leven wel in Nederland geweest. Nicolaas niet. Die komt nog steeds elk jaar natuurlijk, maar dat is toch anders. 

Willibrord is niet alleen concreet in Nederland geweest, hij heeft ook heel veel gedaan. De eerste kerken gesticht, de eerste parochie - hij was de eerste bisschop van Nederland.

Zijn opvolger als bisschop van Utrecht heeft een gebed geschreven voor vandaag. Een gebed om het werk van Willibrord voort te zetten en nieuw leven in te blazen. Zoals ook de mannen doen die vandaag in de St. Jans-kathedraal in 's-Hertogenbosch diaken worden gewijd. Vier mannen worden 'gewoon' diaken, zullen met hun families in parochies actief zijn. Twee mannen zullen het komend jaar als diaken werkzaam zijn als laatste fase op weg naar de priesterwijding. 

Hier is de link naar het youtube kanaal waar alle vieringen vanuit de St. Jan live op te volgen zijn en na afloop terug te kijken, ook die van de diakenwijding vandaag, 7 november, 10.30 uur. 

Nu zoals beloofd het gebed!


God, wij danken U voor de heilige Willibrord

en voor alle geloofsverkondigers die in onze Lage Landen

uw liefde bekend gemaakt hebben.

Wij bidden U: geef ons nieuwe geloofsverkondigers,

die, zoals eens Willibrord,

 in U hun geluk vinden

en hart hebben voor wie U nog niet kennen,

die de schoonheid en de kracht van het Evangelie

laten ervaren aan mensen die aarzelen of zij wel kunnen geloven,

die ondanks tegenslagen en vijandschap,

waarmee zij geconfronteerd worden,

vol goede moed Christus blijven verkondigen.

 

Beziel onze geloofsgemeenschappen

met het verlangen te getuigen van Christus en zijn liefde

en roep ook onder ons mensen

om hun leven in dienst te stellen van uw Evangelie

als religieus of als diaken of priester.

Wij beseffen dat ons geloof soms maar klein is;

daarom bidden wij U:

versterk in ons de hoop op uw Rijk van vrede;

open onze ogen voor Christus, onze broeder en Verlosser;

woon in ons hart, opdat wij groeien in barmhartigheid en liefde,

en maak ons tot getuigen van U.

Door Christus onze Heer.

Amen

                Willem Jacobus kardinaal Eijk Aartsbisschop van Utrecht


Reacties

Populaire posts van deze blog

Hoe zit dat nou met 'nonnen' en 'zusters'?

Op het blogbericht van 2 juli kwam een interessante reactie: Hoe komt u erbij dat de aanduiding 'non' monialen betreft? Daar is geen sprake van. Het woord werd en wordt in Nederland helaas nog vaak gebruikt om vrouwelijke religieuzen in het algemeen aan te duiden en dan wel met een kleinerende en kwetsende bijklank. 'Non' moet daarom te allen tijde vermeden worden. 'Zuster' is voor alle vrouwelijke religieuzen correct katholiek taalgebruik. Over het algemeen beantwoord ik geen anonieme commentaren, omdat ze, wel, anoniem zijn. Dus ook geen antwoordmogelijkheid achter laten; ook dit commentaar heeft een no-reply. Toch maak ik een uitzondering, omdat het een commentaar is wat inderdaad uitleg behoeft. Ik ben nu 25 jaar in het klooster, in een apostolische gemeenschap, dus een zuster. Het woord 'non' is als sinds de vierde eeuw gebruikelijk voor Godgewijde vrouwen (oorsprong: Hiëronymus), van het latijnse 'nonnus', wat eerbiedwaa

Geen woorden...

Vijf maal hebben de klokken geluid voor een overleden medezuster, deze maand. Vijf maal hebben we ons best gedaan families van medezusters foto's toe te sturen van de waardige eenvoudige begrafenissen in kleine kring op ons kloosterkerkhof, omdat het door de maatregelen logischerwijze niet mogelijk was voor familie en vrienden van de zusters om te komen. Ook wij hebben geen woorden. Soms vallen Goede Vrijdag, Stille Zaterdag en Pasen op één dag. Hierbij, op deze plaats, willen we wel onze dank uitspreken. Dank voor de goede zorg, dank voor het meeleven en het mee-bidden. Ook wij blijven bidden om kracht, moed, sterkte en troost voor allen die dat zo nodig hebben in deze tijd. En om geduld. Want nu is het belangrijk om geduld te hebben. Om de maatregelen vol te houden. We hebben al een tijdje geen nieuwe zieken, dat is goed nieuws.  Zr. Anno , Zr. Roselien , Zr. Richardus, Zr. Electa, Zr. Marije, mogen zij, en alle overledenen van deze tijd, rusten in vrede.

Eucharistievieringen in de Kerstnacht in Laarbeek

In het Gemeenschapsblad van Aarle-Rixtel staat "op 24 december geen Eucharistieviering in het Missieklooster". Klopt dat? Er had moeten staan, zoals wel correct in de MooiLaarbeek-krant stond: "24 dec. vervalt de Eucharistieviering om 17.30 uur." Wij hebben onze Kerstnacht-Eucharistieviering inderdaad nergens online gezet. De mensen die een directe band met het klooster hebben (werk, familie, directe buren...) weten de tijd toch wel. Er zijn in onze parochie vele Eucharistievieringen met Kerstmis. En op Eerste Kerstdag, Tweede Kerstdag, en alle andere dagen van het jaar bent u van harte welkom! Maar in de Kerstnacht hebben we al jaren (niet alleen dit jaar) het gebruik dat we de tijd niet in de bladen zetten. Heel logisch. We hebben een inpandige kerk, op de eerste verdieping, en het werd gewoon te vol. Als alle mensen die op 24 december vóór 14.00 dit blog hebben bezocht bijvoorbeeld zouden komen, dan zouden we moeten stapelen. In de hoogte. Want dat