Doorgaan naar hoofdcontent

Alweer een maand voorbij: oktober!

En het is zo mooi, een terugblik op oktober.
Naast de gebruikelijke groepen en werkzaamheden waren er een aantal bijzondere feesten. Elk jaar opnieuw weer mooi, en altijd anders!

Zo was er de jaarlijks terugkerende Missiezondag. Hierbij een foto van de versiering van de kapel in ons klooster St. Bernard's, Toronto, Canada, en... mooi detail: in Nederland staat er een lam boven de grote ingang van het klooster, maar in Toronto in Canada ook: het Lam Gods, dat is namelijk het wapen van de Missiezusters van het Kostbaar Bloed wereldwijd!


Ook werd in oktober Oogstdankfeest gevierd. Het is niet vanzelfsprekend dat de oogst lukt; het vraagt hard werk van de boeren, en het vraagt creatief en goed omgaan met dat, wat ons gegeven is in de schepping. Kijkt u de volgende maaltijd eens naar alles wat op uw bord ligt.... wat droogte heeft overleefd, of juist last heeft gehad van teveel regen; wat moeizaam met de hand is geoogst of juist met machines; wat van ver weg komt en wat van dichtbij...
We mogen dankbaar zijn, en dat in een feest tot uitdrukking brengen! Dit jaar ook heel mooi in beeld gebracht door de zusters zelf. Niet de jonge zusters brachten de gaven naar voren, maar juist de zusters die op een rijke levensoogst kunnen terug zien!



En... oktober is Rozenkrans-maand. Hier is de link naar een filmpje wat een goede indruk van de Missionaire Rozenkrans in Handel geeft. Hebt u het dit jaar gemist? Zet de datum voor volgend jaar in de agenda. Het is altijd de laatste zondag van de maand oktober.

Morgen, 1 november, is het Allerheiligen. De Eucharistieviering in het Missieklooster is dan om 09.30 uur. U bent welkom!
Op 2 november, Allerzielen, is het 17.30 uur.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Hoe zit dat nou met 'nonnen' en 'zusters'?

Op het blogbericht van 2 juli kwam een interessante reactie: Hoe komt u erbij dat de aanduiding 'non' monialen betreft? Daar is geen sprake van. Het woord werd en wordt in Nederland helaas nog vaak gebruikt om vrouwelijke religieuzen in het algemeen aan te duiden en dan wel met een kleinerende en kwetsende bijklank. 'Non' moet daarom te allen tijde vermeden worden. 'Zuster' is voor alle vrouwelijke religieuzen correct katholiek taalgebruik. Over het algemeen beantwoord ik geen anonieme commentaren, omdat ze, wel, anoniem zijn. Dus ook geen antwoordmogelijkheid achter laten; ook dit commentaar heeft een no-reply. Toch maak ik een uitzondering, omdat het een commentaar is wat inderdaad uitleg behoeft. Ik ben nu 25 jaar in het klooster, in een apostolische gemeenschap, dus een zuster. Het woord 'non' is als sinds de vierde eeuw gebruikelijk voor Godgewijde vrouwen (oorsprong: Hiëronymus), van het latijnse 'nonnus', wat eerbiedwaa

Geen woorden...

Vijf maal hebben de klokken geluid voor een overleden medezuster, deze maand. Vijf maal hebben we ons best gedaan families van medezusters foto's toe te sturen van de waardige eenvoudige begrafenissen in kleine kring op ons kloosterkerkhof, omdat het door de maatregelen logischerwijze niet mogelijk was voor familie en vrienden van de zusters om te komen. Ook wij hebben geen woorden. Soms vallen Goede Vrijdag, Stille Zaterdag en Pasen op één dag. Hierbij, op deze plaats, willen we wel onze dank uitspreken. Dank voor de goede zorg, dank voor het meeleven en het mee-bidden. Ook wij blijven bidden om kracht, moed, sterkte en troost voor allen die dat zo nodig hebben in deze tijd. En om geduld. Want nu is het belangrijk om geduld te hebben. Om de maatregelen vol te houden. We hebben al een tijdje geen nieuwe zieken, dat is goed nieuws.  Zr. Anno , Zr. Roselien , Zr. Richardus, Zr. Electa, Zr. Marije, mogen zij, en alle overledenen van deze tijd, rusten in vrede.

Mythes en legenden over klooster en intreden

Er zijn veel verschillende verhalen en mythen die de ronde doen over het klooster in het algemeen en over intreden in het bijzonder. Hieronder worden er een paar weerlegd. Er zijn momenteel maar weinig roepingen, dus jullie laten iedereen toe die wil intreden.  Dit hoor ik regelmatig van mensen, en telkens is de verbazing groot als ik zeg dat dit totaal niet klopt. Iemand toelaten tot het klooster is geen eenvoudig iets, dus daar gaan we ook niet lichtvaardig mee om. Er zijn een aantal redenen om iemand al bij voorbaat te weigeren. Ten eerste zijn we niet genderneutraal, we laten echt alleen vrouwen toe. Zo'n vrouw moet dan ook nog eens rooms-katholiek zijn, ongehuwd en zonder kinderen. In andere kloosters laten ze wel weduwen toe als de kinderen boven de 18 zijn, dat mag volgens  kerkelijk recht. Omdat wij een missiecongregatie zijn en je dus nooit weet in welk ver land je terecht kan komen laten wij geen moeders toe. Iemand die schulden heeft zal die eerst moeten afbetalen, o