Doorgaan naar hoofdcontent

... even naar de Brabantse Kluis!


 Kloosterfeestje! Ook in het klooster is er wel iets te vieren. Dat kunnen we binnenskloosters vieren, of in de kloostertuin, maar een enkele keer gaan we ook wel eens naar de kloosterboerderij -  in de langgevelboerderij, waar nu alweer jaren onder kundige leiding van Christa Migchels de Herberg de Brabantse Kluis is. Precies daar, waar rondleidingen altijd beginnen, omdat het het oudste deel van het klooster-boerderij-complex is. En waar kun je nu beter heen, als er iets te vieren is?
Hoewel de mensen die vaker komen echt wel vaker zusters hebben gezien, en de kloostertuinwandelaars ook wel eens meer zusters tegelijk zullen hebben gezien, krijgen we met zo'n groep als deze avond een aantal dagen geleden natuurlijk feestelijk veel reacties.

- "Ik wist niet dat jullie ook jónge zusters hadden!"  Ja hoor, hebben we. Wereldwijd zelfs een heleboel. Op deze foto zijn er van de zes vier onder veertig.
- "Wat mooi dat jullie internationaal zo goed samenwerken!" Dat was een opmerking waar ik niet zoveel mee kon. We doen namelijk meer dan internationaal samenwerken. We zijn een internationale gemeenschap. Dat betekent dat we wereldwijd kunnen worden ingezet. Voor langere of voor kortere tijd. Dat maakt vragen beantwoorden wel eens lastig. Immers, nu hebben we een aantal zusters onder de veertig, maar een aantal daarvan zullen weer voor een tijd naar het buitenland gaan. Betekent dat, dat we dan maar weinig jonge zusters hebben? Ja en nee. Dan in Nederland weer minder, en in andere landen weer meer. Daar zijn we ook nodig, en wie weet, komen er dan daarna weer jongere zusters hier naar toe. Het is heel bijzonder, zo internationaal verbonden te zijn... in gebed, in werk, in vreugde en verdriet. Wereldwijd delen we ook onze zorgen en gebedsintenties. Zo bidden we deze dagen voor een vredig en goed verloop van verkiezingen in Zimbabwe, bijvoorbeeld.
- "Waarom dragen jullie nu wit?" Veel mensen kennen het zwarte habijt, met rood koordje, en sommigen hebben ons ook in grijs gezien, wat gewoon handiger is bij bijvoorbeeld tuinwerk en dergelijke. Maar wit is al vanaf 1908 de tropenkleding. Welkom in tropisch Nederland! Het is gewoon heel prettig in de warmte.
- "Wat is jullie voertaal hier op het terras?" Dat was die avond Engels. Het kan variëren.
- "Jullie zijn toch de Duitse zusters?" Deze foto telt vier nationaliteiten, en nee, sorry, een Duitse zuster zit daar nu niet tussen. Die hebben we wel, hoor, maar het is niet belangrijk, eigenlijk. We zijn een internationale kloostergemeenschap, en werken niet alleen samen, wij zijn medezusters van elkaar.

En ja, het was een erg leuke avond! De bediening was heel druk, maar vlot, en het was gezellig op het terras. De meeste zusters kozen voor Coupe Vaticaan! Maar die klomp was ook heel geweldig.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Hoe zit dat nou met 'nonnen' en 'zusters'?

Op het blogbericht van 2 juli kwam een interessante reactie: Hoe komt u erbij dat de aanduiding 'non' monialen betreft? Daar is geen sprake van. Het woord werd en wordt in Nederland helaas nog vaak gebruikt om vrouwelijke religieuzen in het algemeen aan te duiden en dan wel met een kleinerende en kwetsende bijklank. 'Non' moet daarom te allen tijde vermeden worden. 'Zuster' is voor alle vrouwelijke religieuzen correct katholiek taalgebruik. Over het algemeen beantwoord ik geen anonieme commentaren, omdat ze, wel, anoniem zijn. Dus ook geen antwoordmogelijkheid achter laten; ook dit commentaar heeft een no-reply. Toch maak ik een uitzondering, omdat het een commentaar is wat inderdaad uitleg behoeft. Ik ben nu 25 jaar in het klooster, in een apostolische gemeenschap, dus een zuster. Het woord 'non' is als sinds de vierde eeuw gebruikelijk voor Godgewijde vrouwen (oorsprong: Hiëronymus), van het latijnse 'nonnus', wat eerbiedwaa

Geen woorden...

Vijf maal hebben de klokken geluid voor een overleden medezuster, deze maand. Vijf maal hebben we ons best gedaan families van medezusters foto's toe te sturen van de waardige eenvoudige begrafenissen in kleine kring op ons kloosterkerkhof, omdat het door de maatregelen logischerwijze niet mogelijk was voor familie en vrienden van de zusters om te komen. Ook wij hebben geen woorden. Soms vallen Goede Vrijdag, Stille Zaterdag en Pasen op één dag. Hierbij, op deze plaats, willen we wel onze dank uitspreken. Dank voor de goede zorg, dank voor het meeleven en het mee-bidden. Ook wij blijven bidden om kracht, moed, sterkte en troost voor allen die dat zo nodig hebben in deze tijd. En om geduld. Want nu is het belangrijk om geduld te hebben. Om de maatregelen vol te houden. We hebben al een tijdje geen nieuwe zieken, dat is goed nieuws.  Zr. Anno , Zr. Roselien , Zr. Richardus, Zr. Electa, Zr. Marije, mogen zij, en alle overledenen van deze tijd, rusten in vrede.

Eucharistievieringen in de Kerstnacht in Laarbeek

In het Gemeenschapsblad van Aarle-Rixtel staat "op 24 december geen Eucharistieviering in het Missieklooster". Klopt dat? Er had moeten staan, zoals wel correct in de MooiLaarbeek-krant stond: "24 dec. vervalt de Eucharistieviering om 17.30 uur." Wij hebben onze Kerstnacht-Eucharistieviering inderdaad nergens online gezet. De mensen die een directe band met het klooster hebben (werk, familie, directe buren...) weten de tijd toch wel. Er zijn in onze parochie vele Eucharistievieringen met Kerstmis. En op Eerste Kerstdag, Tweede Kerstdag, en alle andere dagen van het jaar bent u van harte welkom! Maar in de Kerstnacht hebben we al jaren (niet alleen dit jaar) het gebruik dat we de tijd niet in de bladen zetten. Heel logisch. We hebben een inpandige kerk, op de eerste verdieping, en het werd gewoon te vol. Als alle mensen die op 24 december vóór 14.00 dit blog hebben bezocht bijvoorbeeld zouden komen, dan zouden we moeten stapelen. In de hoogte. Want dat