Doorgaan naar hoofdcontent

Stil en leeg......

Vandaag was Witte Donderdag. We hebben het laatste avondmaal gevierd met Jezus tijdens de belangrijkste eucharistie van het jaar. Het is vandaag dat Jezus Zijn leerlingen vertelde om Zijn lichaam en bloed te blijven eten en drinken na Zijn dood. Hij vertelde hen ook dat Hij verraden zou worden en dat Petrus Hem zou ontkennen. 
Na het Gloria in de Heilige Mis van vanavond is het stil. Het orgel zwijgt, de kerkklokken luiden niet meer, de wijwaterbakjes worden leeggemaakt en het altaar is 'kaal'. Het tabernakel staat open, want Jezus in de vorm van de geconsacreerde hosties is er niet meer aanwezig. Hij gaat een bange nacht tegemoet. 
Hij weet wat er morgen gaat gebeuren en Hij vraagt zijn leerlingen met Hem te waken. Wij proberen dat ook te doen door nog eventjes bij het uitgestelde Allerheiligste (de hosties die tijdens de Mis veranderen in het lichaam van Christus) te waken. Maar ook wij gaan uiteindelijk slapen, net als de apostelen. Jezus bidt tot Zijn Vader om deze beker aan zich voorbij te laten gaan, maar geeft uiteindelijk toe: niet Mijn maar Uw wil geschiede. Morgen wordt Jezus onterecht veroordeeld, gegeseld en bespot, er wordt om zijn kleding gedobbeld en Hij wordt gekruisigd. Het eindigt met Zijn dood en het in het graf leggen. Daarom is het stil en is de kapel leeg. Morgen is de enige dag in het jaar dat er nergens ter wereld een Heilige Mis gehouden wordt. Jezus gaat dood en Hij is degene die aanwezig is in de Mis. We zijn stil met Hem, om Hem. En we wachten. Elke keer als we in de kapel komen worden we geconfronteerd met de afwezigheid van Jezus. Alles is stil en leeg.
Eindigt het hier? Zou Jezus voor niets sterven? Blijven de klokken stil?

Reacties

Populaire posts van deze blog

Hoe zit dat nou met 'nonnen' en 'zusters'?

Op het blogbericht van 2 juli kwam een interessante reactie: Hoe komt u erbij dat de aanduiding 'non' monialen betreft? Daar is geen sprake van. Het woord werd en wordt in Nederland helaas nog vaak gebruikt om vrouwelijke religieuzen in het algemeen aan te duiden en dan wel met een kleinerende en kwetsende bijklank. 'Non' moet daarom te allen tijde vermeden worden. 'Zuster' is voor alle vrouwelijke religieuzen correct katholiek taalgebruik. Over het algemeen beantwoord ik geen anonieme commentaren, omdat ze, wel, anoniem zijn. Dus ook geen antwoordmogelijkheid achter laten; ook dit commentaar heeft een no-reply. Toch maak ik een uitzondering, omdat het een commentaar is wat inderdaad uitleg behoeft. Ik ben nu 25 jaar in het klooster, in een apostolische gemeenschap, dus een zuster. Het woord 'non' is als sinds de vierde eeuw gebruikelijk voor Godgewijde vrouwen (oorsprong: Hiëronymus), van het latijnse 'nonnus', wat eerbiedwaa

Geen woorden...

Vijf maal hebben de klokken geluid voor een overleden medezuster, deze maand. Vijf maal hebben we ons best gedaan families van medezusters foto's toe te sturen van de waardige eenvoudige begrafenissen in kleine kring op ons kloosterkerkhof, omdat het door de maatregelen logischerwijze niet mogelijk was voor familie en vrienden van de zusters om te komen. Ook wij hebben geen woorden. Soms vallen Goede Vrijdag, Stille Zaterdag en Pasen op één dag. Hierbij, op deze plaats, willen we wel onze dank uitspreken. Dank voor de goede zorg, dank voor het meeleven en het mee-bidden. Ook wij blijven bidden om kracht, moed, sterkte en troost voor allen die dat zo nodig hebben in deze tijd. En om geduld. Want nu is het belangrijk om geduld te hebben. Om de maatregelen vol te houden. We hebben al een tijdje geen nieuwe zieken, dat is goed nieuws.  Zr. Anno , Zr. Roselien , Zr. Richardus, Zr. Electa, Zr. Marije, mogen zij, en alle overledenen van deze tijd, rusten in vrede.

Mythes en legenden over klooster en intreden

Er zijn veel verschillende verhalen en mythen die de ronde doen over het klooster in het algemeen en over intreden in het bijzonder. Hieronder worden er een paar weerlegd. Er zijn momenteel maar weinig roepingen, dus jullie laten iedereen toe die wil intreden.  Dit hoor ik regelmatig van mensen, en telkens is de verbazing groot als ik zeg dat dit totaal niet klopt. Iemand toelaten tot het klooster is geen eenvoudig iets, dus daar gaan we ook niet lichtvaardig mee om. Er zijn een aantal redenen om iemand al bij voorbaat te weigeren. Ten eerste zijn we niet genderneutraal, we laten echt alleen vrouwen toe. Zo'n vrouw moet dan ook nog eens rooms-katholiek zijn, ongehuwd en zonder kinderen. In andere kloosters laten ze wel weduwen toe als de kinderen boven de 18 zijn, dat mag volgens  kerkelijk recht. Omdat wij een missiecongregatie zijn en je dus nooit weet in welk ver land je terecht kan komen laten wij geen moeders toe. Iemand die schulden heeft zal die eerst moeten afbetalen, o