Doorgaan naar hoofdcontent

november - de maand van de vele groepen @ Missieklooster

De maand november is de maand van de vele groepen op kloosterbezoek. Niet dat er in andere maanden geen groepen komen - groepen komen het hele jaar door. Via de Brabantse Kluis de reguliere rondleidingen, via gastindeklas veel schoolklassen....
maar november is bijzonder.

Dus in november gaat dat ongeveer zo:
Groepen schoolklassen, middelbare scholieren in hun eindexamen-jaar in groepen van 50 tot 80 leerlingen voor hele dagen, zaal klaarzetten, broodjes bestellen, soep, zaal klaarzetten (opnieuw natuurlijk) - repeat. Rondleidingen in groepen van 30, een programma in zaal en tuin. Vormselgroepen - zaal weer anders klaarzetten, PABO-groepen, weer vormselgroep, rondleiding, weer rondleiding. Heel mooi, heel intensief. Goede vragen, uitstekende vragen, originele vragen en bekende vragen. 
Meeleefweekeinde, verwelkoming van een nieuwe zuster, weer groepen, en ja, natuurlijk, bezinningsmiddag.

En nu wordt achter de schermen alweer voorbereid voor het bezinningsweekeind van begin december, natuurlijk!

November is een intensieve maand. Met tussendoor ook prachtige stille momenten, feestelijke aanbidding, onze eigen liturgie. Mensen die meebidden, een paar dagen voor rust en stilte komen... heel mooi. Feestdagen - afgelopen zondag was het feest van Christus Koning!

En dus is het nu is de laatste week van het kerkelijk jaar - zondag is het de eerste Advent. Tijd voor goede voornemens...

Reacties

Populaire posts van deze blog

Hoe zit dat nou met 'nonnen' en 'zusters'?

Op het blogbericht van 2 juli kwam een interessante reactie: Hoe komt u erbij dat de aanduiding 'non' monialen betreft? Daar is geen sprake van. Het woord werd en wordt in Nederland helaas nog vaak gebruikt om vrouwelijke religieuzen in het algemeen aan te duiden en dan wel met een kleinerende en kwetsende bijklank. 'Non' moet daarom te allen tijde vermeden worden. 'Zuster' is voor alle vrouwelijke religieuzen correct katholiek taalgebruik. Over het algemeen beantwoord ik geen anonieme commentaren, omdat ze, wel, anoniem zijn. Dus ook geen antwoordmogelijkheid achter laten; ook dit commentaar heeft een no-reply. Toch maak ik een uitzondering, omdat het een commentaar is wat inderdaad uitleg behoeft. Ik ben nu 25 jaar in het klooster, in een apostolische gemeenschap, dus een zuster. Het woord 'non' is als sinds de vierde eeuw gebruikelijk voor Godgewijde vrouwen (oorsprong: Hiëronymus), van het latijnse 'nonnus', wat eerbiedwaa

Geen woorden...

Vijf maal hebben de klokken geluid voor een overleden medezuster, deze maand. Vijf maal hebben we ons best gedaan families van medezusters foto's toe te sturen van de waardige eenvoudige begrafenissen in kleine kring op ons kloosterkerkhof, omdat het door de maatregelen logischerwijze niet mogelijk was voor familie en vrienden van de zusters om te komen. Ook wij hebben geen woorden. Soms vallen Goede Vrijdag, Stille Zaterdag en Pasen op één dag. Hierbij, op deze plaats, willen we wel onze dank uitspreken. Dank voor de goede zorg, dank voor het meeleven en het mee-bidden. Ook wij blijven bidden om kracht, moed, sterkte en troost voor allen die dat zo nodig hebben in deze tijd. En om geduld. Want nu is het belangrijk om geduld te hebben. Om de maatregelen vol te houden. We hebben al een tijdje geen nieuwe zieken, dat is goed nieuws.  Zr. Anno , Zr. Roselien , Zr. Richardus, Zr. Electa, Zr. Marije, mogen zij, en alle overledenen van deze tijd, rusten in vrede.

Mythes en legenden over klooster en intreden

Er zijn veel verschillende verhalen en mythen die de ronde doen over het klooster in het algemeen en over intreden in het bijzonder. Hieronder worden er een paar weerlegd. Er zijn momenteel maar weinig roepingen, dus jullie laten iedereen toe die wil intreden.  Dit hoor ik regelmatig van mensen, en telkens is de verbazing groot als ik zeg dat dit totaal niet klopt. Iemand toelaten tot het klooster is geen eenvoudig iets, dus daar gaan we ook niet lichtvaardig mee om. Er zijn een aantal redenen om iemand al bij voorbaat te weigeren. Ten eerste zijn we niet genderneutraal, we laten echt alleen vrouwen toe. Zo'n vrouw moet dan ook nog eens rooms-katholiek zijn, ongehuwd en zonder kinderen. In andere kloosters laten ze wel weduwen toe als de kinderen boven de 18 zijn, dat mag volgens  kerkelijk recht. Omdat wij een missiecongregatie zijn en je dus nooit weet in welk ver land je terecht kan komen laten wij geen moeders toe. Iemand die schulden heeft zal die eerst moeten afbetalen, o