Wa bende gij?

Deze vraag werd me vorige week gesteld door een meisje van een jaar of 9 toen ik langsfietste. Ik heb haar geantwoord: een zuster. Dat leek haar tevreden te stellen, maar daarna bedacht ik me dat het eigenlijk geen gekke vraag is. Want wat is een zuster eigenlijk? Er zijn zoveel mythes, vooroordelen en stereotypen.  Het eerste en meeste logische is: een zuster is een vrouw. Een vrouw als alle andere, maar dan een die gekozen heeft voor een leven van gebed en werk.  Een leven voor en met God, hoe moeilijk dat ook te geloven of uit te leggen is. Ze is niet getrouwd, heeft geen kinderen, heeft geen eigen bezittingen. Ze heeft geen eigen huis, geen auto, geen eigen bankrekening en leeft met allemaal andere vrouwen samen in een huis. Dat huis wordt dan klooster genoemd. Een zuster hoeft niet te voldoen aan veel voorwaarden: rooms-katholiek zijn, ongetrouwd en in bezit van een redelijke lichamelijke en geestelijke gezondheid. Dat betekent dat er een enorm verschil is tussen zusters onderling. De ene is druk, de andere meer rustig. De ene is dun, de ander dik. Sommigen zijn goed in het vertellen van grappen en de ander is juist goed in ernaar luisteren en erom lachen. Een zuster zit niet de hele dag in de kapel of drinkt de hele dag koffie. Om een klooster draaiende te houden moet er namelijk wel gewerkt worden: iedere zuster heeft haar eigen taak in en/of buitenshuis. Met zoveel verschillende zusters zijn er ook verschillende soorten werk: van degene die de deur opent voor gasten en hen eten en drinken serveert tot de kunstenares die de ramen van de kapel maakt tot de zuster die een website opzet tot een zuster die ergens in the middle of nowhere  zieken behandelt. Geen zuster is dus hetzelfde en dat maakt het leven in een klooster wel lekker gevarieerd J

En dan voor de serieuzere noot: het is geen vrijblijvend leven, een zuster legt namelijk 3 bindende geloften af: zuiverheid, armoede en gehoorzaamheid. Dat klinkt een beetje saai en hoogdravend, maar eigenlijk kun je het heel simpel zien als een manier van leven waarbij God alleen genoeg is. Niet als iemand die ver weg is maar die je in het dagelijkse leven ervaart. Met beide benen op de grond als het liefst, aan zweven heb je als zuster eigenlijk heel weinig….De bedoeling is deels ook om mensen erop te wijzen dat je ook zonder veel bezittingen, zonder Instagram account, zonder elke dag op Facebook te kijken, ja dat je zelfs zonder man en kinderen gelukkig kunt zijn.

Kortom: een zuster is gewoon een ‘normaal’ mens, ze leeft alleen anders dan de meeste mensen. En wordt daar zelfs gelukkig van. Wat wil je nog meer?