Terwijl wij in Nederland bezig waren met de kloosterrommelmarktvoorbereidingen, liep in Zuid-Korea de internationale bijeenkomst van provinciale oversten van onze congregatie, ons 'merk zusters' zeg maar, ten einde.
Hoe zit dat nou eigenlijk met oversten en zo?
Met zo'n grote groep zusters, ruim 800 zusters in 18 landen, heb je natuurlijk vanzelf een internationale organisatie. De zuster die de leiding heeft is de generale of algemene overste. Zij heeft een aantal 'raadzusters'; samen vormen ze dus echt een team. Deze overste wordt om de vijf jaar gekozen.
Maar elk land of vaak ook een groep landen samen heeft een provinciale of regionale overste. Of een land een provincie of een regio wordt genoemd hangt af van aantallen zusters, aantallen kloosters, dat soort dingen. In Nederland hebben we de Nederlandse Regio, met nu 42 zusters.
De provinciale en regionale oversten, dat zijn er tien, hebben een 'ambtstermijn' van vier jaar. En komen dus internationaal om de paar jaar bij elkaar voor een grote bijeenkomst. Die is telkens op een andere plek; dit keer was het in Zuid-Korea.
Mooi, zulke wereldwijde ontmoetingen. Zo hoor je dingen die je niet in de kranten vindt. De situatie in Papua Nieuw Guinea... de situatie in Soedan... de actuele stand van zaken in de gebieden waar onze zusters werken en leven.
In de kranten in Nederland staan heel vaak meningen, levensverhalen, interviews, en 'wat zou er gebeuren als...' speculatie. Naar statistieken, feiten, aantallen moet je soms echt zoeken.
Hoeveel vluchtelingenkampen zijn er in de wereld, hoeveel vluchtelingen wonen er in officiële vluchtelingenkampen, en hoe lang gemiddeld? Waar zijn ze, door wie worden ze geleid? Hoe zit het met de droogte, en waarom zijn er wel pijpleidingen met olie, en zo weinig pijpleidingen met water? Hoe kan een land met één van de mooiste watervallen ter wereld zo droog zijn?
Vragen genoeg. Sommige antwoorden zijn op te zoeken - anderen niet. We kunnen niet alle wereldproblemen oplossen, helaas. Maar we kunnen wel proberen te doen wat we kunnen op de plaats die ons gegeven is.
Daarom gaan wij nu maar weer verder met de kloosterrommelmarkt voorbereidingen - voor de tweede dag! Want ja hoor, er zijn nog spulletjes - het was een hele goede eerste dag, maar we hebben nog aanvulling. Nog een beetje mooi weer morgen, en dan gaan om 11 uur de hekken weer open.
Wie weet tot dan!
Hoe zit dat nou eigenlijk met oversten en zo?
Met zo'n grote groep zusters, ruim 800 zusters in 18 landen, heb je natuurlijk vanzelf een internationale organisatie. De zuster die de leiding heeft is de generale of algemene overste. Zij heeft een aantal 'raadzusters'; samen vormen ze dus echt een team. Deze overste wordt om de vijf jaar gekozen.
Maar elk land of vaak ook een groep landen samen heeft een provinciale of regionale overste. Of een land een provincie of een regio wordt genoemd hangt af van aantallen zusters, aantallen kloosters, dat soort dingen. In Nederland hebben we de Nederlandse Regio, met nu 42 zusters.
De provinciale en regionale oversten, dat zijn er tien, hebben een 'ambtstermijn' van vier jaar. En komen dus internationaal om de paar jaar bij elkaar voor een grote bijeenkomst. Die is telkens op een andere plek; dit keer was het in Zuid-Korea.
Mooi, zulke wereldwijde ontmoetingen. Zo hoor je dingen die je niet in de kranten vindt. De situatie in Papua Nieuw Guinea... de situatie in Soedan... de actuele stand van zaken in de gebieden waar onze zusters werken en leven.
In de kranten in Nederland staan heel vaak meningen, levensverhalen, interviews, en 'wat zou er gebeuren als...' speculatie. Naar statistieken, feiten, aantallen moet je soms echt zoeken.
Hoeveel vluchtelingenkampen zijn er in de wereld, hoeveel vluchtelingen wonen er in officiële vluchtelingenkampen, en hoe lang gemiddeld? Waar zijn ze, door wie worden ze geleid? Hoe zit het met de droogte, en waarom zijn er wel pijpleidingen met olie, en zo weinig pijpleidingen met water? Hoe kan een land met één van de mooiste watervallen ter wereld zo droog zijn?
Vragen genoeg. Sommige antwoorden zijn op te zoeken - anderen niet. We kunnen niet alle wereldproblemen oplossen, helaas. Maar we kunnen wel proberen te doen wat we kunnen op de plaats die ons gegeven is.
Daarom gaan wij nu maar weer verder met de kloosterrommelmarkt voorbereidingen - voor de tweede dag! Want ja hoor, er zijn nog spulletjes - het was een hele goede eerste dag, maar we hebben nog aanvulling. Nog een beetje mooi weer morgen, en dan gaan om 11 uur de hekken weer open.
Wie weet tot dan!
Reacties
Een reactie posten