Doorgaan naar hoofdcontent

Bericht uit Zuid-Afrika

De pijl wijst naar Mariannhill, niet ver van Durban, in Zuid-Afrika.
Zoals de trouwe lezers van dit blog weten, zijn wij Missiezusters van het Kostbaar Bloed. Wij zijn dus wereldwijd vertegenwoordigd, in 18 landen momenteel.
1 van die landen is Zuid-Afrika, waar ik naartoe uitgezonden ben. Daar ben ik gisterenavond na een lange reis van 30 uur aangekomen. Gelukkig werd ik opgewacht door 3 zusters, waaronder zuster Marco die leidster is van het project Jabulani waar ik ga werken. Daar begin ik maandag, tot die tijd dus nog even geduld want pas vanaf maandag kan ik er iets meer over vertellen. Vanaf het vliegveld was het zo'n half uurtje rijden naar het klooster. Daar wachtten andere zusters die allemaal blij waren dat ik er was. Dat is altijd fijn: de onderlinge hartelijkheid van medezusters, waar je ook bent.
Het is hier vochtig warm, zo'n 27 graden vandaag. Er is uiteraard geen airco en vanwege de droogte (weinig regen) kunnen we niet in bad en moeten we erg voorzichtig zijn met water.
De taal in het klooster is Engels, maar we hebben ook een liedboek met Zulu-liedjes. Ik ben al begonnen met leren van Zulu, tenminste informeel. 1 zuster wijst dan dingen aan en zegt: dit heet ' uputo' (mealiemeal, ik vond het op couscous lijken) of 'popo' (een soort meloen). Het echte leren moet nog wel beginnen, maar het is altijd leuk om alvast wat woordjes te kennen.
Er zijn sowieso nogal veel nieuwe dingen om te leren. Overal ter wereld zijn er dingen die (ongeveer) hetzelfde zijn, maar de details zijn vaak heel anders. Zo eten we eigenlijk overal ter wereld samen, maar in Aarle-Rixtel is dat elke keer met dezelfde zusters (wat dan elke 6 weken wisselt) en hier eet je elke maaltijd met anderen. Elke zuster heeft hier haar eigen 'pigeonhole', een klein houten nisje waarin ze haar bord en bestek kan bewaren. Die haal je voor de maaltijd eruit, gebruikt het en na gebruik was je af en zet je alles er weer netjes in terug. Want ja, in elk klooster wordt netjes-zijn erg gewaardeerd :)
Vandaag ben ik al rondgeleid over het terrein en heb ook al het graf bezocht van Abt Franz Pfanner, onze stichter. Dat is vreemd, om te weten dat hij hier in 1882 al begonnen is en zoveel heeft opgebouwd. Daar ga ik de komende tijd nog meer over vertellen. Ik probeer jullie zoveel mogelijk op de hoogte te houden, zover het gaat want hier is maar 1 algemene computer met internet...Tot later, heel veel groeten vanuit Mariannhill, Zuid-Afrika.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Hoe zit dat nou met 'nonnen' en 'zusters'?

Op het blogbericht van 2 juli kwam een interessante reactie: Hoe komt u erbij dat de aanduiding 'non' monialen betreft? Daar is geen sprake van. Het woord werd en wordt in Nederland helaas nog vaak gebruikt om vrouwelijke religieuzen in het algemeen aan te duiden en dan wel met een kleinerende en kwetsende bijklank. 'Non' moet daarom te allen tijde vermeden worden. 'Zuster' is voor alle vrouwelijke religieuzen correct katholiek taalgebruik. Over het algemeen beantwoord ik geen anonieme commentaren, omdat ze, wel, anoniem zijn. Dus ook geen antwoordmogelijkheid achter laten; ook dit commentaar heeft een no-reply. Toch maak ik een uitzondering, omdat het een commentaar is wat inderdaad uitleg behoeft. Ik ben nu 25 jaar in het klooster, in een apostolische gemeenschap, dus een zuster. Het woord 'non' is als sinds de vierde eeuw gebruikelijk voor Godgewijde vrouwen (oorsprong: Hiëronymus), van het latijnse 'nonnus', wat eerbiedwaa...

Een tweede missieklooster!

Eigenlijk, vergeleken met ons Missieklooster Heilig Bloed, is het een kloostertje. Maar het klopt, wij starten een nieuw kloostertje in Alphen, Noord-Brabant. Dus nu hebben we een klooster in Oost-Brabant én eentje in West-Brabant. Er verschenen leuke artikelen in diverse media, en nu eindelijk ook hier. Een vreugdevol weekeind, met een één, twee, drie.... Één nieuw kloostertje gestart Twéé jubilarissen Drie jonge zusters die hun geloften vernieuwd hebben. Kortom, een mooi en bijzonder weekeind, waarbij 2 februari, Opdracht van de Heer, ook Maria Lichtmis genoemd, op een zondag viel en dus extra groot werd gevierd. Foto: Parochie Sint Jan de Doper; de drie missiezusters worden voorgesteld Het Missieklooster in Alphen NB een stralend weekeind, zon door de mooie ramen van Missieklooster Heilig Bloed, Aarle-Rixtel  Opdracht van de Heer

Pasen - en Paus Franciscus overleden

 Terwijl ik vanmorgen bezig was met het bericht om een Zalig Pasen op de blog te schrijven kwam het bericht binnen dat Paus Franciscus is overleden. Op Eerste Paasdag sprak hij zelf de zegen voor Kerk en Wereld uit; het was te zien dat het hem kracht kostte, maar hij was er. Vanmorgen, toch onverwacht snel, overleden. Paus Franciscus overleden: ‘een paus van de bemoediging met een groot hart voor de zwakkeren’ - Rooms-Katholieke Kerk Nederland In de berichten op de site van de Rooms Katholiek Kerk (Nederlandse Kerkprovincie) staat een mooi stuk. Hij wordt de paus van bemoediging genoemd. Ik zou er ook aan willen toevoegen: de paus van de hoop, en de paus die opriep om de vreugde van het Evangelie te blijven verkondigen.  Dit jaar, het jubileumjaar, is door hem uitgeroepen als 'Jaar van de Hoop'. Het maakt het een beetje tot zijn jaar.  In vele landen luiden de klokken vanavond. In Rome hebben ze vanmorgen geluid, ook de Notre Dame in Parijs luidde vanmorgen. In Oostenrijk...