Doorgaan naar hoofdcontent

Bericht uit Kenia - deel 2

Zr. Liesbeth Maria schrijft vanuit Kenia:

Hartelijke groeten vanuit Nairobi. Heel graag zou ik willen zeggen; het zonnige Nairobi, maar het heeft zonet even geregend en dus is het wat bewolkt.  En dan regent het ook goed! Eerst een beetje gerommel in de verte, dan een paar drupjes en dan een heerlijk oorverdovende regenbui. De tuin is er blij mee. Rondom het klooster groeit en bloeit van alles, het ziet er prachtig uit.


Hierbij een paar foto's van onze moestuin, al is ' moestuin' wel een beetje een understatement voor wat hier groeit. Er zijn verschillende soorten groenten in diverse stadia van ontwikkeling, in twee grote kassen springen de tomaten uit de grond en op verschillende plekken staan enorme bananenbomen. Een zuster vertelde dat achterin de tuin ook ' sugercane' staat; suikerriet. Toen ik daarnaar vroeg zei ze; prima, dat gaan we dus plukken. Zo gezegd, zo gedaan. Zie de foto's. Het zijn enorme stengels, het lijkt net gewoon riet. Rond en stevig als bamboe. We hebben drie grote stokken ' geplukt' (lees; losgewrikt) en gewassen, geschild en in stukken gesneden met een soort kapmes. Het kost wat moeite, maar dan heb je ook echte, verse, zelfverdiende suikerriet. Heerlijk!
Het eten smaakt toch anders als je het zelf hebt verwerkt. Laatst heb ik geholpen in de keuken met het snijden van Sukuma Wiki, het lijkt een beetje op spinazie.

Rondom het klooster staan diverse gebouwen zoals een basisschool voor straatkinderen, (er is nu niemand want het is schoolvakantie), en een kleine ' dispensary', een soort ziekenhuisje waar mensen kunnen komen voor kleine behandelingen. Verder wordt er gebouwd aan een middelbare school. Ook in de stad zijn diverse projecten waar onze zusters bij helpen. De zusters in Zuid-Sudan, Tanzania en Kenia vormen samen de Oost-Afrikaanse Provincie, met als centraal punt het Provinciaal huis in Nairobi, waar ik dit schrijf. Als jullie dit lezen ben ik intussen vertrokken naar Mbitini, iets buiten Nairobi. ( voor wie het op wil zoeken, vlakbij Emali, aan de weg van Nairobi naar Mombasa). Internet is daar heel flexibel, dus ik weet niet wanneer ik weer eens wat kan schrijven. Maar als het lukt houd ik jullie graag op de hoogte!




Reacties

Populaire posts van deze blog

Hoe zit dat nou met 'nonnen' en 'zusters'?

Op het blogbericht van 2 juli kwam een interessante reactie: Hoe komt u erbij dat de aanduiding 'non' monialen betreft? Daar is geen sprake van. Het woord werd en wordt in Nederland helaas nog vaak gebruikt om vrouwelijke religieuzen in het algemeen aan te duiden en dan wel met een kleinerende en kwetsende bijklank. 'Non' moet daarom te allen tijde vermeden worden. 'Zuster' is voor alle vrouwelijke religieuzen correct katholiek taalgebruik. Over het algemeen beantwoord ik geen anonieme commentaren, omdat ze, wel, anoniem zijn. Dus ook geen antwoordmogelijkheid achter laten; ook dit commentaar heeft een no-reply. Toch maak ik een uitzondering, omdat het een commentaar is wat inderdaad uitleg behoeft. Ik ben nu 25 jaar in het klooster, in een apostolische gemeenschap, dus een zuster. Het woord 'non' is als sinds de vierde eeuw gebruikelijk voor Godgewijde vrouwen (oorsprong: Hiëronymus), van het latijnse 'nonnus', wat eerbiedwaa...

Nieuw regionaal bestuur Missiezusters

Nieuwsbericht  De Congregatie van de Missiezusters van het Kostbaar Bloed in Nederland wordt sinds 2 maart 2024 geleid door een nieuw Regionaal Team.  Gedurende bijna zes jaar was de Nederlandse Regio van de Missiezusters van het Kostbaar Bloed deel van de Europese Provincie ad experimentum. Deze Europese Provincie bestond uit de vijf landen in Europa waar onze zusters wonen en werken. Tijdens de provinciekapittels van april 2022 en oktober 2023 werd de beslissing genomen om terug te keren naar de structuren van zes jaar geleden.  Van links naar rechts: Zr. Sarto Stürmer, Zr. Johanna Maria Wagner en Zr. Madeleine Bouman De Generale Overste, Zr. Monica Mary Ncube, en haar assistente, Zr. Pauline Mpongo, kwamen naar Nederland om het proces van zoeken naar een nieuw regionaal bestuur te begeleiden. Dit leidde tot de benoeming van Zr. Johanna Maria Wagner als Regionale Overste, Zr. Madeleine Bouman als eerste assistente en plaatsvervangster, en Zr. Sarto Stürmer al...

Geen woorden...

Vijf maal hebben de klokken geluid voor een overleden medezuster, deze maand. Vijf maal hebben we ons best gedaan families van medezusters foto's toe te sturen van de waardige eenvoudige begrafenissen in kleine kring op ons kloosterkerkhof, omdat het door de maatregelen logischerwijze niet mogelijk was voor familie en vrienden van de zusters om te komen. Ook wij hebben geen woorden. Soms vallen Goede Vrijdag, Stille Zaterdag en Pasen op één dag. Hierbij, op deze plaats, willen we wel onze dank uitspreken. Dank voor de goede zorg, dank voor het meeleven en het mee-bidden. Ook wij blijven bidden om kracht, moed, sterkte en troost voor allen die dat zo nodig hebben in deze tijd. En om geduld. Want nu is het belangrijk om geduld te hebben. Om de maatregelen vol te houden. We hebben al een tijdje geen nieuwe zieken, dat is goed nieuws.  Zr. Anno , Zr. Roselien , Zr. Richardus, Zr. Electa, Zr. Marije, mogen zij, en alle overledenen van deze tijd, rusten in vrede.