Doorgaan naar hoofdcontent

Bijna Kerstmis


Ja, het is bijna Kerstmis! Dat zou je niet echt zeggen als je door de straten loopt. Kerstversieringen, Kerstliedjes... vaak zelfs, als er een Kerststal staat, met het Kindje er al in. In Gemert is het kribbetje nog leeg. Maar de drie wijzen staan er al bij...

We hoeven niet zo hard te lopen. Kerstmis is het - als het Kerstmis is. Nu is de voorbereidingstijd nog bezig. Op de vier zondagen voor Kerstmis wordt er telkens een volgende kaars aan de adventskrans aangestoken. Vier zondagen, vier kaarsen. Vanavond, op de vóóravond van de vierde Adventszondag, gaat de vierde kaars aan!

In het NU leven, van het NU genieten, kunnen we dat? Of zijn we in gedachten al bij volgende week of nog verder? Loop je door de straten met je gedachten een kilometer (of nog verder) verderop? Het is een uitdaging, in deze tijd!

In deze tijd steken veel mensen kaarsen aan. Ook met Kerstmis zelf. Ik heb van alles gezien: geurkaarsen, glitterkaarsen, kaarsen in kerststukjes die direct het hele kerststukje aansteken als je ze zou branden, kaarsen in de vorm van kerstbomen.... en hier en daar een echte, mooie, eenvoudige kaars. Een kaars die niet bedoeld is als versiering-op-zich, maar die aangestoken zal worden, die licht zal geven. Wat natuurlijk eigenlijk de bedoeling is van een kaars.

Als je een kaarsje vasthoudt, wordt je gezicht verlicht. We hebben tijdens één van de Adventsvieringen hier in huis drie kaarsjes aangestoken. En ze branden ook nu.

Het eerste kaarsje is voor alle mensen die juist nu moeilijke dagen beleven. Die terugkijken op een zware tijd. Die misschien zijn vergeten wat dankbaarheid is, of waarvoor ze dankbaar kunnen zijn. Dit kaarsje hebben we aangestoken en erbij gebeden voor juist die mensen. Dat zij, dat wij allen, met het kaarsje toch lichtpuntjes zien in donkere dagen. Ook als je terugkijkt naar het verleden en geen lichtpuntjes ziet, zijn ze er wel. Dank ook dat, wat zo vanzelfsprekend lijkt.
Dit kaarsje is het kaarsje van de dankbaarheid.

Het tweede kaarsje is voor dat, wat we nog niet kunnen zien. Het is voor de toekomst. Voor onze dromen en verwachtingen, voor dat, waarop we hopen. Dat de toekomst gezegend mag zijn en zegen mag brengen, voor ons allemaal, voor jullie allemaal. Voor allen, die ons dierbaar zijn. Dat het licht van de vreugde en de vrede, het licht van de liefde, mag groeien in deze wereld, overal ter wereld. En dus ook in ons eigen hart.
Dit kaarsje is het kaarsje van de hoop.

Het derde kaarsje is de vreugde van het NU. De vreugde van dagelijkse dingen - een ontmoeting, een onverwacht bezoek, een goed woord, een geslaagde verrassing, een ogenblik van stilte, een prachtige zonsopgang, een vlinder, de eerste stap van een kind, een woordeloos begrip, een onverwachte groet - dat is aanstekelijk, dat trekt kringen. Vreugde vermeerdert zich, vreugde breidt zich uit. Wat maakt je enthousiast? Waardoor ga je stralen? Voor die momenten in het dagelijkse leven brandt dit kaarsje.
Dit is het kaarsje van de vreugde.


(De driedeling verleden-dankbaarheid, toekomst-hoop en heden-vreugde is overgenomen uit de brief van Paus Franciscus aan alle religieuzen ter gelegenheid van de opening van het Jaar van het Religieuze Leven, geschreven 30 november 2014).

Reacties

Populaire posts van deze blog

Hoe zit dat nou met 'nonnen' en 'zusters'?

Op het blogbericht van 2 juli kwam een interessante reactie: Hoe komt u erbij dat de aanduiding 'non' monialen betreft? Daar is geen sprake van. Het woord werd en wordt in Nederland helaas nog vaak gebruikt om vrouwelijke religieuzen in het algemeen aan te duiden en dan wel met een kleinerende en kwetsende bijklank. 'Non' moet daarom te allen tijde vermeden worden. 'Zuster' is voor alle vrouwelijke religieuzen correct katholiek taalgebruik. Over het algemeen beantwoord ik geen anonieme commentaren, omdat ze, wel, anoniem zijn. Dus ook geen antwoordmogelijkheid achter laten; ook dit commentaar heeft een no-reply. Toch maak ik een uitzondering, omdat het een commentaar is wat inderdaad uitleg behoeft. Ik ben nu 25 jaar in het klooster, in een apostolische gemeenschap, dus een zuster. Het woord 'non' is als sinds de vierde eeuw gebruikelijk voor Godgewijde vrouwen (oorsprong: Hiëronymus), van het latijnse 'nonnus', wat eerbiedwaa...

Een tweede missieklooster!

Eigenlijk, vergeleken met ons Missieklooster Heilig Bloed, is het een kloostertje. Maar het klopt, wij starten een nieuw kloostertje in Alphen, Noord-Brabant. Dus nu hebben we een klooster in Oost-Brabant én eentje in West-Brabant. Er verschenen leuke artikelen in diverse media, en nu eindelijk ook hier. Een vreugdevol weekeind, met een één, twee, drie.... Één nieuw kloostertje gestart Twéé jubilarissen Drie jonge zusters die hun geloften vernieuwd hebben. Kortom, een mooi en bijzonder weekeind, waarbij 2 februari, Opdracht van de Heer, ook Maria Lichtmis genoemd, op een zondag viel en dus extra groot werd gevierd. Foto: Parochie Sint Jan de Doper; de drie missiezusters worden voorgesteld Het Missieklooster in Alphen NB een stralend weekeind, zon door de mooie ramen van Missieklooster Heilig Bloed, Aarle-Rixtel  Opdracht van de Heer

Zalig Kerstmis!

  Zalig Kerstmis vanuit Missieklooster Heilig Bloed! Met een mooie volle kerk en een feestelijke Eucharistieviering is het nu echt Kerstmis. Op Eerste- en Tweede Kerstdag is de H. Mis om 09.30 uur welkom!