Kloostermarkt 29 en 30 september

Zet de datum maar alvast in de agenda!

de zomer is voorbij

… in de kloostertuin begint de herfst al zichtbaar te worden! Gelukkig is het ook gaan regenen. Dit was een warme en droge zomer, en dankzij het feit dat we in Aarle's Broek wonen is er nu toch weer groen te vinden in de tuin. De meeste planten en bomen hebben het overleefd, en het wordt duidelijk een goed notenjaar.
Voor de vele groepen was de zomer natuurlijk wel prachtig. In de omgeving is de Japanse groep bekend; Japanse base-ball (honkbal) jeugd, die, hoewel ze met een jetlag aan kwamen, alle wedstrijden hebben gewonnen. Hier een krantenartikel uit Nuenen.
Het was een erg leuke groep.
Rondleidingen, tussengevoegde meeleefdagen, kloostergastenverblijfbezoekers, kloostertuinbezoekers... het was regelmatig mooi druk. Hier en daar waren er wat verdwalende gasten die niet van te voren hadden gezien dat het vanuit de richting Eindhoven even niet handig was om via Beek en Donk te komen! Maar die werkzaamheden zijn nou wel bijna voorbij. Nog eventjes...

Natuurlijk is de nog steeds met stip op één staande meest-voorkomende vraag: hoe zit dat nou met die kloosterklerenkleuren? Ons habijt kan wit, grijs of zwart zijn, en nee, dat zegt niets over proeftijden, rangen of iets dergelijks. Het is heel simpel. In de winter draagt vrijwel iedereen zwart (met rood koordje en bronzen kruis). Als het heel warm is, of wie bijvoorbeeld in de verpleging of bijvoorbeeld in de kloosterbakkerij werkt, wordt ook wit gedragen. Tropen-kleding! Heel handig. Meestal dan. Soms is wit NIET handig, omdat het zo besmettelijk is. Dus grijs als tuin- en werkkleding op de momenten dat wit niet handig is.
Zie je op zo'n groepsfoto niemand in het grijs? Dan is het een zondag of feestdag (of allebei).
Zie je veel zusters in het wit? Dan is het warm...

... even naar de Brabantse Kluis!

 Kloosterfeestje! Ook in het klooster is er wel iets te vieren. Dat kunnen we binnenskloosters vieren, of in de kloostertuin, maar een enkele keer gaan we ook wel eens naar de kloosterboerderij -  in de langgevelboerderij, waar nu alweer jaren onder kundige leiding van Christa Migchels de Herberg de Brabantse Kluis is. Precies daar, waar rondleidingen altijd beginnen, omdat het het oudste deel van het klooster-boerderij-complex is. En waar kun je nu beter heen, als er iets te vieren is?
Hoewel de mensen die vaker komen echt wel vaker zusters hebben gezien, en de kloostertuinwandelaars ook wel eens meer zusters tegelijk zullen hebben gezien, krijgen we met zo'n groep als deze avond een aantal dagen geleden natuurlijk feestelijk veel reacties.

- "Ik wist niet dat jullie ook jónge zusters hadden!"  Ja hoor, hebben we. Wereldwijd zelfs een heleboel. Op deze foto zijn er van de zes vier onder veertig.
- "Wat mooi dat jullie internationaal zo goed samenwerken!" Dat was een opmerking waar ik niet zoveel mee kon. We doen namelijk meer dan internationaal samenwerken. We zijn een internationale gemeenschap. Dat betekent dat we wereldwijd kunnen worden ingezet. Voor langere of voor kortere tijd. Dat maakt vragen beantwoorden wel eens lastig. Immers, nu hebben we een aantal zusters onder de veertig, maar een aantal daarvan zullen weer voor een tijd naar het buitenland gaan. Betekent dat, dat we dan maar weinig jonge zusters hebben? Ja en nee. Dan in Nederland weer minder, en in andere landen weer meer. Daar zijn we ook nodig, en wie weet, komen er dan daarna weer jongere zusters hier naar toe. Het is heel bijzonder, zo internationaal verbonden te zijn... in gebed, in werk, in vreugde en verdriet. Wereldwijd delen we ook onze zorgen en gebedsintenties. Zo bidden we deze dagen voor een vredig en goed verloop van verkiezingen in Zimbabwe, bijvoorbeeld.
- "Waarom dragen jullie nu wit?" Veel mensen kennen het zwarte habijt, met rood koordje, en sommigen hebben ons ook in grijs gezien, wat gewoon handiger is bij bijvoorbeeld tuinwerk en dergelijke. Maar wit is al vanaf 1908 de tropenkleding. Welkom in tropisch Nederland! Het is gewoon heel prettig in de warmte.
- "Wat is jullie voertaal hier op het terras?" Dat was die avond Engels. Het kan variëren.
- "Jullie zijn toch de Duitse zusters?" Deze foto telt vier nationaliteiten, en nee, sorry, een Duitse zuster zit daar nu niet tussen. Die hebben we wel, hoor, maar het is niet belangrijk, eigenlijk. We zijn een internationale kloostergemeenschap, en werken niet alleen samen, wij zijn medezusters van elkaar.

En ja, het was een erg leuke avond! De bediening was heel druk, maar vlot, en het was gezellig op het terras. De meeste zusters kozen voor Coupe Vaticaan! Maar die klomp was ook heel geweldig.

De Kloostertuin!

Zoals trouwe bezoekers van het Missieklooster en van de Brabantse Kluis weten is de kloostertuin al vele jaren toegankelijk, en wel via de jongveestal, dus op de binnenplaats van de Brabantse Kluis linksaf door de stal, gewoon de borden volgen, en dan rechtsaf de tuin in - ook weer borden volgen.

Het is elk jaargetijde prachtig, en de Lourdesgrot - de oudste van de wijde omgeving - is heel mooi. Je kunt er ook in, een kaarsje opsteken in het Heilig-Hart-hoekje.

Er wordt, met recht, heel veel gebruik van gemaakt, en we zijn er blij mee!

Soms krijgen we hele leuke vragen als we mensen tegenkomen (of als de bezoekers ons tegen komen). Soms zijn de vragen een beetje bizar, soms zijn ze veelvoorkomend: "Hoeveel zusters wonen hier?" En daarop kan het antwoord variëren. Op dit moment is het juiste antwoord 36 zusters, 7 nationaliteiten en 9 moedertalen. De grootste groep, meer dan de helft, vormen de Nederlanders (Friezen dus meegerekend).

Maar vorige week had ik een interessant gesprek.
"Maar zuster, wat staat er toch veel onkruid hier... dat kan toch eigenlijk niet.".
Wacht even... ik protesteer! Ik vind dat zelf een van de mooiste hoeken van de tuin. Lekker wild. Want, newsflash, dat is geen onkruid.
Dat zijn de favoriete bloemen van de bijen en de vlinders.
Goed kijken... en goed luisteren... het is net alsof je de bloemen hoort zoemen.
Geniet van de tuin!

Kostbaar Bloed Feest!

1 Juli is op de 'gewone' kalender een hele gewone zondag. Maar in het Missieklooster is het feest... want wij vieren op die dag het Kostbaar-Bloed-feest. En omdat wij Missiezusters van het Kostbaar Bloed zijn, is dit zeg maar ons naam-feest!
Dus zagen de mensen die bij de rondleiding waren gisteren al de eerste voorbereidingen, zoals prachtige bloemen in de kapel.
Het Kostbaar Bloed, daarmee wordt het bloed bedoeld dat Jezus heeft gegeven voor de wereld. Om de wereld een betere plaats te maken... bloed is kostbaar, alle bloed is kostbaar. En er wordt zoveel bloed onzinnig vergoten in deze wereld. Proberen wij allen, ieder daar, waar we zijn, daar, waar we dat kunnen, de wereld een beetje veiliger, leefbaarder te maken. In het groot, en in het klein.
Gezegende zondag!

Lam Gods - geborduurd @Missieklooster Heilig Bloed

nieuwe leiding Missieklooster

Op zondag 24 juni 2018 werd in het Missieklooster Heilig Bloed het nieuwe leidingsteam geinstalleerd. Zr. Marie-Benedicte Schildkamp (rechts op de foto) is de nieuwe huis-overste, Zr. Sarto Stürmer en Zr. Madeleine Bouman zijn haar beide assistentes. Het was een grote vreugde voor onze kloostergemeenschap, omdat we meer dan vijf maanden op deze dag hebben gewacht.

Zr. Ingeborg Müller, de overste van de Europese Provincie van de Missiezusters van het Kostbaar Bloed, citeerde in haar toespraak een vers uit de Bijbel, uit het boek Jesaja:  

Wees niet bevreesd,

Ik heb u geroepen bij uw naam

gij zijt van Mij. 

 Ook zei Zr. Ingeborg: „Ook in het Missieklooster Heilig Bloed staan veranderingen voor de deur, en dat betekent dat we met moed en vertrouwen samen de toekomst in kunnen gaan. Gemeenschappelijk de toekomst in gaan betekent samen op weg zijn, en dat kan voor de kloosterleiding verschillende betekenissen hebben. Soms betekent het: vooruit lopen: moed tonen, initiatieven tonen, een visie uitdragen. Soms betekent het: in het midden staan, om steun te geven, te bemoedigen, samen op-weg-zijn. En soms betekent het ook achteraan gaan, om er zeker van te zijn dat niemand achter blijft, niemand de moed verliest, niemand de oriëntatie verliest.

Wij wensen het nieuwe team Gods zegen, de Heilige Geest en veel kracht en moed, om ook in situatie zoals de huidige onafhankelijk van leeftijd nieuwe wegen te vinden en te gaan.

gerstoogst

Bier, boer, water.... gerstoogst! Intussen al weer een paar dagen geleden, maar alsnog de foto. Het blijft mooi, zo'n oogst. 

Zoek de machine... en zoek het klooster!