Doorgaan naar hoofdcontent

Missiezusters



De Missiezusters van het Kostbaar Bloed wonen in Missieklooster Heilig Bloed. Dat klinkt wat verwarrend, maar ‘Heilig Bloed’ is de naam van het gebouw.

Het is niet het oudste klooster van onze congregatie, want dat staat in Zuid-Afrika, in de buurt van Durban. De Trappistenpater Franz Pfanner had daar een klooster gesticht en het de naam ‘Mariannhill’ gegeven. Al snel ontdekte hij dat zwijgende Trappistenmonniken niet breed genoeg inzetbaar konden zijn, en stuurde hij oproepen naar Europa: “Moedige jonge vrouwen gevraagd, om dat te komen doen wat nodig is, daar, waar nodig.”

Zo begon op 8 september 1885 in Mariannhill, Zuid-Afrika, de congregatie van de Missiezusters van het Kostbaar Bloed. Abt Franz vertelde hen: “Ons missiegebied is het Koninkrijk van God, en dat heeft geen grenzen.” Vanaf het begin is de congregatie dus internationaal, en dat is altijd zo gebleven.
De reis met de boot was echter ver, en zo bedacht de stichter, Abt Franz, dat het praktischer zou zijn een vormingshuis in Europa te hebben.  Vanwege de centrale ligging – de jonge vrouwen kwamen vooral uit Oostenrijk, Duitsland en wat later ook Nederland –  werd dat eerst Kirchherten in Duitsland. Al na twee jaar bleek dat niet te voldoen, en in 1891 vonden de zusters een geschikt leeg klooster in Helden-Panningen. De kloosterboerderij daar was echter niet naast het klooster, en bovendien werd het snel te klein. Daarom zochten en vonden de zusters een boerderij met grond, en de eerste zusters en de eerste zeven koeien kwamen in 1902 in de langgevelboerderij, nu de “Brabantse Kluis”, wonen. In 1903 was het klooster klaar, en was de verhuizing van de veertig zusters uit het klooster in Helden-Panningen naar het klooster in het Aarle’s Broek een feit. 
  
Wie goed naar het klooster kijkt zal zien dat de kleur van de bakstenen hier en daar al laat zien dat het klooster in de loop van de tijd groter is geworden. Het aantal zusters schommelt rond de vijftig. Wereldwijd zijn er ongeveer 850 zusters in 18 verschillende landen. Elk klooster is eigenlijk internationaal, want de missiezusters zijn en blijven internationaal en breed inzetbaar. De functie van het klooster hier in Nederland is hetzelfde gebleven: jonge vrouwen kunnen er intreden en de zieken worden verzorgd; in de gastenafdeling is een bezinningsaanbod, en de gasten van de Brabantse Kluis zijn van harte uitgenodigd een wandeling te maken door de kloostertuin en in het aangrenzende natuurgebied. 

Als u in de tuin komt, vergeet dan niet een bezoekje te brengen aan de grot, die in 1907 door de zusters werd gebouwd als verrassing voor Zr. M. Paula, de eerste gekozen generale overste en medestichteres van de congregatie!

Met ons meebidden kan natuurlijk ook. Hier vindt u de tijden van de Eucharistievieringen. 

Regelmatig worden zusters uitgenodigd voor lezingen, avonden bij jongerengroepen en dergelijke, en gastlessen op scholen, bijvoorbeeld via gastindeklas.nl . Ook komen er regelmatig schoolklassen, koren en diverse andere groepen voor rondleidingen naar ons klooster. De gemiddelde rondleiding voor schoolklassen duurt, mét powerpointpresentatie, een dagdeel. Scholen kunnen rechtstreeks contact opnemen, bijvoorbeeld via het contactformulier. 
Gewone rondleidingen (maximaal ongeveer drie per week) duren gemiddeld een ruim uur. Rondleidingen kunt u afspreken via de Brabantse Kluis. Op die manier kunt u er een heel uitstapje van maken, bijvoorbeeld met een koffietafel, een lunch, of met activiteiten op de boerderij.... ook heel geschikt als personeelsuitstapje! Ook als u niets gebruikt in de Brabantse Kluis beginnen rondleidingen in de hal van de Brabantse Kluis, want dat is het oudste gedeelte van het klooster-boerderij-complex. 
Voor gewone rondleidingen vragen wij een vrijwillige bijdrage. Voor een langer verblijf en voor gebruik van de zaal vragen we een vergoeding.



Natuurlijk krijgen we veel vragen, zowel in de Brabantse Kluis, in de kloostertuin, groepen, of gewoon als we onderweg zijn....
"Hoe zit dat nou met de verschillende kleuren kloosterkleding? Betekent dat wat?" De antwoorden op deze en andere vragen vindt u hier.




Reacties

Populaire posts van deze blog

Hoe zit dat nou met 'nonnen' en 'zusters'?

Op het blogbericht van 2 juli kwam een interessante reactie: Hoe komt u erbij dat de aanduiding 'non' monialen betreft? Daar is geen sprake van. Het woord werd en wordt in Nederland helaas nog vaak gebruikt om vrouwelijke religieuzen in het algemeen aan te duiden en dan wel met een kleinerende en kwetsende bijklank. 'Non' moet daarom te allen tijde vermeden worden. 'Zuster' is voor alle vrouwelijke religieuzen correct katholiek taalgebruik. Over het algemeen beantwoord ik geen anonieme commentaren, omdat ze, wel, anoniem zijn. Dus ook geen antwoordmogelijkheid achter laten; ook dit commentaar heeft een no-reply. Toch maak ik een uitzondering, omdat het een commentaar is wat inderdaad uitleg behoeft. Ik ben nu 25 jaar in het klooster, in een apostolische gemeenschap, dus een zuster. Het woord 'non' is als sinds de vierde eeuw gebruikelijk voor Godgewijde vrouwen (oorsprong: Hiëronymus), van het latijnse 'nonnus', wat eerbiedwaa

Geen woorden...

Vijf maal hebben de klokken geluid voor een overleden medezuster, deze maand. Vijf maal hebben we ons best gedaan families van medezusters foto's toe te sturen van de waardige eenvoudige begrafenissen in kleine kring op ons kloosterkerkhof, omdat het door de maatregelen logischerwijze niet mogelijk was voor familie en vrienden van de zusters om te komen. Ook wij hebben geen woorden. Soms vallen Goede Vrijdag, Stille Zaterdag en Pasen op één dag. Hierbij, op deze plaats, willen we wel onze dank uitspreken. Dank voor de goede zorg, dank voor het meeleven en het mee-bidden. Ook wij blijven bidden om kracht, moed, sterkte en troost voor allen die dat zo nodig hebben in deze tijd. En om geduld. Want nu is het belangrijk om geduld te hebben. Om de maatregelen vol te houden. We hebben al een tijdje geen nieuwe zieken, dat is goed nieuws.  Zr. Anno , Zr. Roselien , Zr. Richardus, Zr. Electa, Zr. Marije, mogen zij, en alle overledenen van deze tijd, rusten in vrede.

Eucharistievieringen in de Kerstnacht in Laarbeek

In het Gemeenschapsblad van Aarle-Rixtel staat "op 24 december geen Eucharistieviering in het Missieklooster". Klopt dat? Er had moeten staan, zoals wel correct in de MooiLaarbeek-krant stond: "24 dec. vervalt de Eucharistieviering om 17.30 uur." Wij hebben onze Kerstnacht-Eucharistieviering inderdaad nergens online gezet. De mensen die een directe band met het klooster hebben (werk, familie, directe buren...) weten de tijd toch wel. Er zijn in onze parochie vele Eucharistievieringen met Kerstmis. En op Eerste Kerstdag, Tweede Kerstdag, en alle andere dagen van het jaar bent u van harte welkom! Maar in de Kerstnacht hebben we al jaren (niet alleen dit jaar) het gebruik dat we de tijd niet in de bladen zetten. Heel logisch. We hebben een inpandige kerk, op de eerste verdieping, en het werd gewoon te vol. Als alle mensen die op 24 december vóór 14.00 dit blog hebben bezocht bijvoorbeeld zouden komen, dan zouden we moeten stapelen. In de hoogte. Want dat