Een blikvanger in onze kloosterkapel in het Missieklooster Heilig Bloed zijn de glas-in-lood ramen. Ze dateren van begin jaren 60 van de vorige eeuw: toen werd de kapel vergroot, de gangen links en rechts werden bij de ruimte getrokken, en er werden nieuwe ramen aangebracht, ontworpen door Zr. M. Hadwig Münz, één van onze getalenteerde kunstenaar-zusters van die tijd. Elke tijd kent een paar zusters-kunstenaressen, en ieder heeft zo haar specialiteit. Zr. Hadwig had iets met glas en mozaïek; ook de Kruisweg in de kloostertuin is van haar hand.
Zij schreef zelf over de ramen:
"De lijnen en de kleuren laten het nieuwe LEVEN zien, verkondigen de Verrijzenis van Christus. Zoals de planten groeien en zich kunnen ontvouwen, waarbij ze de door God gegeven wetmatigheden en impulsen volgen, zo groeit ook de innerlijke mens enkel bij het volgen van de plannen en ingevingen van de Heilige Geest. Dat hoeft niet op een regelmatige of zich herhalende wijze te zijn. 'De Geest waait waar (en zoals) Hij wil!' - Daarom zijn de lijnen niet symmetrisch of geometrisch, maar geïnspireerd door het gevoel voor vorm en beweging. Zo zijn ook de kleuren spontaan gekozen.
De rode kleur van de ramen dichter bij het kruis staan voor de contemplatie, voor het gebed, , 'ora' in het Latijn; de groene ramen staan voor de actie, voor 'Labora', werk.'
De kapel is, zoals de meeste katholieke kerken, georiënteerd - op-het-oosten-gericht. Dat heeft te maken met de symboliek van de zonsopgang, die herinnert aan de komst van Christus, het Licht van de wereld.
Maar, heel bijzonder, als de zon ook 's middags schijnt is er iets verrassends te zien: rond drie uur 's middags, als de zon door de zijramen schijnt, wordt het kruis in het midden vol en kleurrijk letterlijk in het zonnetje gezet, prachtig verlicht.
Zij schreef zelf over de ramen:
"De lijnen en de kleuren laten het nieuwe LEVEN zien, verkondigen de Verrijzenis van Christus. Zoals de planten groeien en zich kunnen ontvouwen, waarbij ze de door God gegeven wetmatigheden en impulsen volgen, zo groeit ook de innerlijke mens enkel bij het volgen van de plannen en ingevingen van de Heilige Geest. Dat hoeft niet op een regelmatige of zich herhalende wijze te zijn. 'De Geest waait waar (en zoals) Hij wil!' - Daarom zijn de lijnen niet symmetrisch of geometrisch, maar geïnspireerd door het gevoel voor vorm en beweging. Zo zijn ook de kleuren spontaan gekozen.
De rode kleur van de ramen dichter bij het kruis staan voor de contemplatie, voor het gebed, , 'ora' in het Latijn; de groene ramen staan voor de actie, voor 'Labora', werk.'
De kapel is, zoals de meeste katholieke kerken, georiënteerd - op-het-oosten-gericht. Dat heeft te maken met de symboliek van de zonsopgang, die herinnert aan de komst van Christus, het Licht van de wereld.
Maar, heel bijzonder, als de zon ook 's middags schijnt is er iets verrassends te zien: rond drie uur 's middags, als de zon door de zijramen schijnt, wordt het kruis in het midden vol en kleurrijk letterlijk in het zonnetje gezet, prachtig verlicht.
Reacties
Een reactie posten