Doorgaan naar hoofdcontent

Groeten uit Tanzania


Lieve iedereen,
Zonnige groeten vanuit Tanzania. Terwijl het in Nederland echt koud begint te worden, wordt het hier steeds warmer en zonniger. Af en toe vallen er levendige regenbuien, gelukkig vroeg in de ochtend dus onderweg naar school zijn de ergste plassen al verdwenen. En zoals je weet; zon en water zorgt voor prachtige plantengroen! Zelfs de koeien zoeken schaduw voor de warme zonnestralen.

Onderweg naar onze school kom ik dagelijks langs onze begraafplaats. Laat vond ik twee bijzondere erewachten op het toegangshek… Goed kijken, dan zie je ze zitten!
Het schooljaar voor de middelbare scholen in Tanzania loopt een beetje anders dan in Nederland. We beginnen in Januari, vakantie rond Pasen en in Juni, en het schooljaar eindigt in November. Eind oktober hebben de vierdejaars hun eindexamens gemaakt, en zijn daarna naar huis gegaan. (het is een kostschool, zoals zoveel scholen hier vanwege de enorme afstanden). De andere klassen bleven nog voor hun examenweek. Dat was een tijd vol concentratie en stilte, ze hebben het heel goed gedaan! De studenten bidden regelmatig de rozenkrans, en komen soms naar het klooster om daar in de tuin bij Maria te bidden. 
Aan het einde van het schooljaar hebben we een Thanksgiving Mass, een Eucharistieviering uit dankbaarheid voor het afgelopen jaar gevierd. Paus Franciscus heeft onlangs gesproken over mensen die tijdens de Mis foto’s lopen te nemen i.p.v. meebidden, dus ik heb slechts een foto genomen voordat de Mis begon. Maar ik kan u verzekeren; het was een levendige bijeenkomst! Onze meiden kunnen supergoed zingen en dansen, en ik ben altijd onder de indruk hoezeer ze opgaan in het gebed en aandachtig luisteren naar de preek.

Nu is de school leeg en stil, de docenten hebben de laatste examens nagekeken en zijn ook op een welverdiende vakantie. Ook de zusters kunnen even uitblazen en bijkomen. Ikzelf kijk uit naar mijn retraite; een week in stilte om samen met God weer even de batterij op te laden en te bezinnen. Dat ik daarbij samen met andere zusters naar ons klooster in de Usambara bergen ga helpt zeer zeker om in gebed te raken…

Ik wens ieder van jullie alvast een gezegende Adventstijd toe. Ik hoop dat je ook tijd voor stilte, bezinning en voorbereiding kunt vinden voor het grote feest van de komst van Jezus met Kerstmis. Persoonlijk vind ik Advent een prachtige tijd; om uit te kijken naar wat, of beter gezegd; Wie er komen gaat. Ben ik klaar om Hem te ontvangen? Is er plaats voor Hem in mijn hart, in mijn dagelijks leven, in mijn gedachten?

Alle goeds gewenst en in gebed verbonden,


Zr. Liesbeth

Reacties

Populaire posts van deze blog

Hoe zit dat nou met 'nonnen' en 'zusters'?

Op het blogbericht van 2 juli kwam een interessante reactie: Hoe komt u erbij dat de aanduiding 'non' monialen betreft? Daar is geen sprake van. Het woord werd en wordt in Nederland helaas nog vaak gebruikt om vrouwelijke religieuzen in het algemeen aan te duiden en dan wel met een kleinerende en kwetsende bijklank. 'Non' moet daarom te allen tijde vermeden worden. 'Zuster' is voor alle vrouwelijke religieuzen correct katholiek taalgebruik. Over het algemeen beantwoord ik geen anonieme commentaren, omdat ze, wel, anoniem zijn. Dus ook geen antwoordmogelijkheid achter laten; ook dit commentaar heeft een no-reply. Toch maak ik een uitzondering, omdat het een commentaar is wat inderdaad uitleg behoeft. Ik ben nu 25 jaar in het klooster, in een apostolische gemeenschap, dus een zuster. Het woord 'non' is als sinds de vierde eeuw gebruikelijk voor Godgewijde vrouwen (oorsprong: Hiëronymus), van het latijnse 'nonnus', wat eerbiedwaa

Geen woorden...

Vijf maal hebben de klokken geluid voor een overleden medezuster, deze maand. Vijf maal hebben we ons best gedaan families van medezusters foto's toe te sturen van de waardige eenvoudige begrafenissen in kleine kring op ons kloosterkerkhof, omdat het door de maatregelen logischerwijze niet mogelijk was voor familie en vrienden van de zusters om te komen. Ook wij hebben geen woorden. Soms vallen Goede Vrijdag, Stille Zaterdag en Pasen op één dag. Hierbij, op deze plaats, willen we wel onze dank uitspreken. Dank voor de goede zorg, dank voor het meeleven en het mee-bidden. Ook wij blijven bidden om kracht, moed, sterkte en troost voor allen die dat zo nodig hebben in deze tijd. En om geduld. Want nu is het belangrijk om geduld te hebben. Om de maatregelen vol te houden. We hebben al een tijdje geen nieuwe zieken, dat is goed nieuws.  Zr. Anno , Zr. Roselien , Zr. Richardus, Zr. Electa, Zr. Marije, mogen zij, en alle overledenen van deze tijd, rusten in vrede.

Eucharistievieringen in de Kerstnacht in Laarbeek

In het Gemeenschapsblad van Aarle-Rixtel staat "op 24 december geen Eucharistieviering in het Missieklooster". Klopt dat? Er had moeten staan, zoals wel correct in de MooiLaarbeek-krant stond: "24 dec. vervalt de Eucharistieviering om 17.30 uur." Wij hebben onze Kerstnacht-Eucharistieviering inderdaad nergens online gezet. De mensen die een directe band met het klooster hebben (werk, familie, directe buren...) weten de tijd toch wel. Er zijn in onze parochie vele Eucharistievieringen met Kerstmis. En op Eerste Kerstdag, Tweede Kerstdag, en alle andere dagen van het jaar bent u van harte welkom! Maar in de Kerstnacht hebben we al jaren (niet alleen dit jaar) het gebruik dat we de tijd niet in de bladen zetten. Heel logisch. We hebben een inpandige kerk, op de eerste verdieping, en het werd gewoon te vol. Als alle mensen die op 24 december vóór 14.00 dit blog hebben bezocht bijvoorbeeld zouden komen, dan zouden we moeten stapelen. In de hoogte. Want dat