Doorgaan naar hoofdcontent

Jaar van Barmhartigheid

Op 8 december is het Jaar van Barmhartigheid begonnen. Paus Franciscus opende daartoe heel plechtig de "Heilige Deur"in de St. Pieter in Rome. Een verslag daarvan vindt u op de website JaarvanBarmhartigheid.wordpress.com.
Ook in Nederland werden in de diverse bisdommen 'heilige deuren' geopend, ook daar is een verslag van op deze site over het jaar van Barmhartigheid te vinden.

Natuurlijk gaat het bij 'heilige deuren' niet om de deuren zelf. Het is ook niet zo dat je onmiddellijk heilig wordt als je door zo'n deur heen loopt! Dat zou te makkelijk zijn. Nee, daar mogen we zelf iets voor doen, en dit jaar van Barmhartigheid nodigt ons uit de deuren van ons hart weer open te zetten, weer te gaan nadenken over barmhartigheid, weer zelf barmhartig te worden.... want dat is wel wat de wereld nu heel in het bijzonder nodig heeft.

Daarom nu hier het gebed van Paus Franciscus wat over de hele wereld in alle denkbare talen wordt verspreid, en geschreven is speciaal voor dit jaar van Barmhartigheid:




Heer Jezus Christus,
U heeft ons geleerd barmhartig te zijn zoals de hemelse Vader,
en heeft ons gezegd dat wie U ziet, Hem ziet.
Toon ons Uw gelaat en we zullen gered worden.
Uw liefdevolle blik bevrijdde Zacheüs en Matteüs van de slavernij van het geld;
de overspelige vrouw en Magdalena van het zoeken naar geluk enkel en alleen in de geschapen dingen;
deed Petrus wenen na zijn verloochening,
en verzekerde de berouwvolle dief dat hij naar het paradijs zou gaan.
Laat ons de woorden horen, alsof ze gericht zijn tot ieder van ons, die U sprak tot de Samaritaanse vrouw:
“Als u de gave van God kende!”
U bent het zichtbare gelaat van de onzichtbare Vader,
van de God die Zijn macht vooral toont door vergeving en barmhartigheid:
laat de kerk in de wereld uw zichtbaar gelaat zijn, dat van de opgestane en
verheerlijkte Heer.
U heeft gewild dat ook uw dienaren zelf onderworpen zijn aan zwakheid
om mee te kunnen leven met de onwetenden en dwalenden:
laat iedereen die zich tot hen richt voelen dat ze gezien zijn, dat God van hen houdt en hen vergeeft.
Zend uw Geest en heilig eenieder van ons met zijn zalving,
zodat het Jubileum van Barmhartigheid een jaar van genade zal zijn van de Heer,
en uw kerk met hernieuwd enthousiasme het goede nieuws zal brengen aan de armen, de vrijheid zal verkondigen aan gevangenen en de onderdrukten,
en blinden zal laten zien.
Wij vragen dit op voorspraak van Maria, Moeder van Barmhartigheid,
Gij die leeft en heerst met de Vader en de heilige Geest in alle eeuwigheid.
Amen.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Hoe zit dat nou met 'nonnen' en 'zusters'?

Op het blogbericht van 2 juli kwam een interessante reactie: Hoe komt u erbij dat de aanduiding 'non' monialen betreft? Daar is geen sprake van. Het woord werd en wordt in Nederland helaas nog vaak gebruikt om vrouwelijke religieuzen in het algemeen aan te duiden en dan wel met een kleinerende en kwetsende bijklank. 'Non' moet daarom te allen tijde vermeden worden. 'Zuster' is voor alle vrouwelijke religieuzen correct katholiek taalgebruik. Over het algemeen beantwoord ik geen anonieme commentaren, omdat ze, wel, anoniem zijn. Dus ook geen antwoordmogelijkheid achter laten; ook dit commentaar heeft een no-reply. Toch maak ik een uitzondering, omdat het een commentaar is wat inderdaad uitleg behoeft. Ik ben nu 25 jaar in het klooster, in een apostolische gemeenschap, dus een zuster. Het woord 'non' is als sinds de vierde eeuw gebruikelijk voor Godgewijde vrouwen (oorsprong: Hiëronymus), van het latijnse 'nonnus', wat eerbiedwaa

Geen woorden...

Vijf maal hebben de klokken geluid voor een overleden medezuster, deze maand. Vijf maal hebben we ons best gedaan families van medezusters foto's toe te sturen van de waardige eenvoudige begrafenissen in kleine kring op ons kloosterkerkhof, omdat het door de maatregelen logischerwijze niet mogelijk was voor familie en vrienden van de zusters om te komen. Ook wij hebben geen woorden. Soms vallen Goede Vrijdag, Stille Zaterdag en Pasen op één dag. Hierbij, op deze plaats, willen we wel onze dank uitspreken. Dank voor de goede zorg, dank voor het meeleven en het mee-bidden. Ook wij blijven bidden om kracht, moed, sterkte en troost voor allen die dat zo nodig hebben in deze tijd. En om geduld. Want nu is het belangrijk om geduld te hebben. Om de maatregelen vol te houden. We hebben al een tijdje geen nieuwe zieken, dat is goed nieuws.  Zr. Anno , Zr. Roselien , Zr. Richardus, Zr. Electa, Zr. Marije, mogen zij, en alle overledenen van deze tijd, rusten in vrede.

Eucharistievieringen in de Kerstnacht in Laarbeek

In het Gemeenschapsblad van Aarle-Rixtel staat "op 24 december geen Eucharistieviering in het Missieklooster". Klopt dat? Er had moeten staan, zoals wel correct in de MooiLaarbeek-krant stond: "24 dec. vervalt de Eucharistieviering om 17.30 uur." Wij hebben onze Kerstnacht-Eucharistieviering inderdaad nergens online gezet. De mensen die een directe band met het klooster hebben (werk, familie, directe buren...) weten de tijd toch wel. Er zijn in onze parochie vele Eucharistievieringen met Kerstmis. En op Eerste Kerstdag, Tweede Kerstdag, en alle andere dagen van het jaar bent u van harte welkom! Maar in de Kerstnacht hebben we al jaren (niet alleen dit jaar) het gebruik dat we de tijd niet in de bladen zetten. Heel logisch. We hebben een inpandige kerk, op de eerste verdieping, en het werd gewoon te vol. Als alle mensen die op 24 december vóór 14.00 dit blog hebben bezocht bijvoorbeeld zouden komen, dan zouden we moeten stapelen. In de hoogte. Want dat