Doorgaan naar hoofdcontent

Meditatie

Zodra mensen erachter komen dat wij als zusters dagelijks mediteren komt daar meestal als antwoord of opmerking iets in de trant van: 'o kom je dan helemaal tot rust', 'ben je dan helemaal zen', 'kom je dan helemaal tot jezelf?'
Meestal komt dit omdat mensen het woordje meditatie associeren met zen, mindfulness, yoga en andere vormen van meditatie/oefeningen die gericht zijn op het persoonlijke welzijn, op je hoofd 'leegmaken', op een toestand van 'zijn'.
De christelijke vorm van meditatie die wij als zusters beoefenen is juist gericht op Iemand buiten onszelf, namelijk God. We proberen door het overwegen van een Bijbeltekst of een ander geestelijk geschrift te werken aan onze liefdesrelatie met Hem. De bedoeling van de meditatie is dus niet het rustig worden, maar het steeds helderder krijgen wie God is en hoeveel Hij van ons houdt.
Een veelgebruikte vorm is lectio divina, wat heilig lezen betekent. Op deze wikipedia-pagina staat een kleine inleiding over Lectio Divina. Het idee is dat je een korte tekst of tekstgedeelte neemt en in jezelf merkt welk woord of welke zin je ontroert, onrustig maakt of waar je rust bij ervaart. Bij dat woord of zin blijf je dan als het ware stilstaan om te zien wat God je daarmee wil zeggen.
Als je er nog meer over wilt weten kun je ook even googlen, er zijn speciale cursussen en weekenden om te leren bidden volgens deze methode. Aanraders daarbij zijn mensen die zich verdiept hebben in de Benedictijnse manier van leven, dat wil zeggen mensen die proberen te leven volgens de regel van Benedictus, de grondlegger van het westerse kloosterleven. De Jezuïeten zijn ook erg goed in het begeleiden van mensen bij het overwegen van Bijbelteksten en wat dit zegt voor je dagelijks leven. Zo is er voor jonge mensen bijvoorbeeld het Samuelproject in België waar je niet alleen leert te mediteren maar ook hoe je hiermee levenskeuzes kunt maken.
Voor je dagelijkse meditatie kun je ook bidden met de website van de Jezuïeten: Gewijde Ruimte.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Hoe zit dat nou met 'nonnen' en 'zusters'?

Op het blogbericht van 2 juli kwam een interessante reactie: Hoe komt u erbij dat de aanduiding 'non' monialen betreft? Daar is geen sprake van. Het woord werd en wordt in Nederland helaas nog vaak gebruikt om vrouwelijke religieuzen in het algemeen aan te duiden en dan wel met een kleinerende en kwetsende bijklank. 'Non' moet daarom te allen tijde vermeden worden. 'Zuster' is voor alle vrouwelijke religieuzen correct katholiek taalgebruik. Over het algemeen beantwoord ik geen anonieme commentaren, omdat ze, wel, anoniem zijn. Dus ook geen antwoordmogelijkheid achter laten; ook dit commentaar heeft een no-reply. Toch maak ik een uitzondering, omdat het een commentaar is wat inderdaad uitleg behoeft. Ik ben nu 25 jaar in het klooster, in een apostolische gemeenschap, dus een zuster. Het woord 'non' is als sinds de vierde eeuw gebruikelijk voor Godgewijde vrouwen (oorsprong: Hiëronymus), van het latijnse 'nonnus', wat eerbiedwaa

Geen woorden...

Vijf maal hebben de klokken geluid voor een overleden medezuster, deze maand. Vijf maal hebben we ons best gedaan families van medezusters foto's toe te sturen van de waardige eenvoudige begrafenissen in kleine kring op ons kloosterkerkhof, omdat het door de maatregelen logischerwijze niet mogelijk was voor familie en vrienden van de zusters om te komen. Ook wij hebben geen woorden. Soms vallen Goede Vrijdag, Stille Zaterdag en Pasen op één dag. Hierbij, op deze plaats, willen we wel onze dank uitspreken. Dank voor de goede zorg, dank voor het meeleven en het mee-bidden. Ook wij blijven bidden om kracht, moed, sterkte en troost voor allen die dat zo nodig hebben in deze tijd. En om geduld. Want nu is het belangrijk om geduld te hebben. Om de maatregelen vol te houden. We hebben al een tijdje geen nieuwe zieken, dat is goed nieuws.  Zr. Anno , Zr. Roselien , Zr. Richardus, Zr. Electa, Zr. Marije, mogen zij, en alle overledenen van deze tijd, rusten in vrede.

Eucharistievieringen in de Kerstnacht in Laarbeek

In het Gemeenschapsblad van Aarle-Rixtel staat "op 24 december geen Eucharistieviering in het Missieklooster". Klopt dat? Er had moeten staan, zoals wel correct in de MooiLaarbeek-krant stond: "24 dec. vervalt de Eucharistieviering om 17.30 uur." Wij hebben onze Kerstnacht-Eucharistieviering inderdaad nergens online gezet. De mensen die een directe band met het klooster hebben (werk, familie, directe buren...) weten de tijd toch wel. Er zijn in onze parochie vele Eucharistievieringen met Kerstmis. En op Eerste Kerstdag, Tweede Kerstdag, en alle andere dagen van het jaar bent u van harte welkom! Maar in de Kerstnacht hebben we al jaren (niet alleen dit jaar) het gebruik dat we de tijd niet in de bladen zetten. Heel logisch. We hebben een inpandige kerk, op de eerste verdieping, en het werd gewoon te vol. Als alle mensen die op 24 december vóór 14.00 dit blog hebben bezocht bijvoorbeeld zouden komen, dan zouden we moeten stapelen. In de hoogte. Want dat