Doorgaan naar hoofdcontent

Jaar van het Godgewijde Leven



Het is bijna 2 februari, wat bijzonder wordt gevierd dit jaar, omdat dat voor religieuzen een speciale dag is. Het is bekend onder de naam 'Maria Lichtmis', maar eigenlijk heet het "Opdracht van de Heer" - in de tempel. Daar zijn twee mensen die al lang wachten op de Messias, en zij herkennen Hem in die kleine jongen die daar door Jozef en Maria wordt binnengebracht voor de Opdracht aan de Heer, zoals het gebruik was.
Die twee mensen, Simeon en Hannah, die uitkijken naar de komst van de Heer, en hun tijd zoveel mogelijk in de tempel en in gebed doorbrengen, herkennen Hem - en dan volgt een lofzang, de Lofzang van Simeon, die in het getijdengebed terug te vinden is bij de dagsluiting:

'Laat nu, Heer, volgens uw woord,
uw dienaar in vrede heengaan.
Mijn ogen hebben uw heil gezien
Dat Gij hebt bereid voor de volken
Het licht dat voor de heidenen straalt,
De glorie voor uw volk Israël.'
( Lucas 2,29-32)

Dag jonge religieuzen


jongereligieuzen
Op 30 januari, dus mooi voorbereidend op het feest van 2 februari, was de jaarlijkse dag voor de jonge religieuzen, dit jaar in een nieuwe vormgeving, en natuurlijk paste het thema prima bij dit jaar en deze dag.  
Meer kunt u lezen op de pagina ter gelegenheid van het Jaar van het Godgewijde Leven. Ook deze foto komt van deze website. De foto hieronder is van Roland Putman ofm.

Een korte impressie van deze dag: 





We begonnen met een eucharistieviering in de kerk van de broeders van Sint Jan. De rest van de dag hebben we op verschillende manieren gewerkt met stukjes uit de brief van de Paus van 2 februari 2014, die als titel had: verheugt u! Want volgens de Paus is er waar religieuzen zijn vreugde. Dat was vrijdag goed te merken, er werd veel gelachen en de onderlinge sfeer was gezellig. Het thema van de dag was: schudt de wereld wakker!  Dat proberen we, onder meer ook door mensen te laten zien dat er zoveel jonge religieuzen zijn. En door te vertellen dat de meeste daarvan toch echt Nederlanders zijn.....Want veel mensen denken dat er geen jonge religieuzen (meer) zijn in Nederland, of dat ze uit het buitenland worden 'geïmporteerd'. Sommige broeders en zusters worden wel verplaatst naar een ander land, zoals bij missiecongregaties (ook de onze) eigenlijk heel normaal is. Zo kan het dus gebeuren dat er bijvoorbeeld een nieuwe gemeenschap van Amerikaanse zusters in Sittard is begonnen. En de paters Karmelieten in Handel zijn ook vanuit Brazilië hier gekomen en doen nu veel voor de parochie. Na een dag met creatieve momenten, groepsgesprekken, gezamenlijk middageten en  meditatie, sloten we af met aanbidding van het Allerheiligste. Want daar draait het religieuze leven om: om Christus. Hij is ook degene die ons verbindt, of we nu Norbertijn of Claris of Trappist(in) zijn, Jezus is voor ons allemaal het middelpunt! 
                                                                                                            Zr. Mathilde Maria cps







Reacties

Populaire posts van deze blog

Hoe zit dat nou met 'nonnen' en 'zusters'?

Op het blogbericht van 2 juli kwam een interessante reactie: Hoe komt u erbij dat de aanduiding 'non' monialen betreft? Daar is geen sprake van. Het woord werd en wordt in Nederland helaas nog vaak gebruikt om vrouwelijke religieuzen in het algemeen aan te duiden en dan wel met een kleinerende en kwetsende bijklank. 'Non' moet daarom te allen tijde vermeden worden. 'Zuster' is voor alle vrouwelijke religieuzen correct katholiek taalgebruik. Over het algemeen beantwoord ik geen anonieme commentaren, omdat ze, wel, anoniem zijn. Dus ook geen antwoordmogelijkheid achter laten; ook dit commentaar heeft een no-reply. Toch maak ik een uitzondering, omdat het een commentaar is wat inderdaad uitleg behoeft. Ik ben nu 25 jaar in het klooster, in een apostolische gemeenschap, dus een zuster. Het woord 'non' is als sinds de vierde eeuw gebruikelijk voor Godgewijde vrouwen (oorsprong: Hiëronymus), van het latijnse 'nonnus', wat eerbiedwaa

Geen woorden...

Vijf maal hebben de klokken geluid voor een overleden medezuster, deze maand. Vijf maal hebben we ons best gedaan families van medezusters foto's toe te sturen van de waardige eenvoudige begrafenissen in kleine kring op ons kloosterkerkhof, omdat het door de maatregelen logischerwijze niet mogelijk was voor familie en vrienden van de zusters om te komen. Ook wij hebben geen woorden. Soms vallen Goede Vrijdag, Stille Zaterdag en Pasen op één dag. Hierbij, op deze plaats, willen we wel onze dank uitspreken. Dank voor de goede zorg, dank voor het meeleven en het mee-bidden. Ook wij blijven bidden om kracht, moed, sterkte en troost voor allen die dat zo nodig hebben in deze tijd. En om geduld. Want nu is het belangrijk om geduld te hebben. Om de maatregelen vol te houden. We hebben al een tijdje geen nieuwe zieken, dat is goed nieuws.  Zr. Anno , Zr. Roselien , Zr. Richardus, Zr. Electa, Zr. Marije, mogen zij, en alle overledenen van deze tijd, rusten in vrede.

Eucharistievieringen in de Kerstnacht in Laarbeek

In het Gemeenschapsblad van Aarle-Rixtel staat "op 24 december geen Eucharistieviering in het Missieklooster". Klopt dat? Er had moeten staan, zoals wel correct in de MooiLaarbeek-krant stond: "24 dec. vervalt de Eucharistieviering om 17.30 uur." Wij hebben onze Kerstnacht-Eucharistieviering inderdaad nergens online gezet. De mensen die een directe band met het klooster hebben (werk, familie, directe buren...) weten de tijd toch wel. Er zijn in onze parochie vele Eucharistievieringen met Kerstmis. En op Eerste Kerstdag, Tweede Kerstdag, en alle andere dagen van het jaar bent u van harte welkom! Maar in de Kerstnacht hebben we al jaren (niet alleen dit jaar) het gebruik dat we de tijd niet in de bladen zetten. Heel logisch. We hebben een inpandige kerk, op de eerste verdieping, en het werd gewoon te vol. Als alle mensen die op 24 december vóór 14.00 dit blog hebben bezocht bijvoorbeeld zouden komen, dan zouden we moeten stapelen. In de hoogte. Want dat