Doorgaan naar hoofdcontent

Missiezondag

Internationaal bezoek

Met een aantal van de bezoekende zusters


De bezoekers van de Brabantse Kluis die net door de tuin wilden gaan lopen keken even hun ogen
uit, toen er ineens een heleboel zusters aan kwamen en door weer een heleboel andere zusters duidelijk welkom werden geheten!
Ja, het klopt, we hebben bezoek. Op dit moment komen de provinciale oversten van alle regio's en provincies van onze tamelijk wereldwijde congregatie bij elkaar voor een vergadering. En dat betekende - bezoek in het Missieklooster Heilig Bloed.
Ze zijn hier ook op Missiezondag!


19 oktober 2014 - Missiezondag

Hartelijk welkom!
Oktober is wereld-missie-maand; het is ook de rozenkransmaand... er zijn eigenlijk steeds meer dagen, weken en maanden met een extra "naamkaartje", een dag, week, of maand waaraan we aan iets bijzonders denken of iets speciaals proberen te bereiken. Vredesweek, week van het Katholieke Onderwijs, week van het gezin... vaak is het doel bewustwording, een soort focus op iets wat eigenlijk het hele jaar door belangrijk is.

Wereld-Missie-dag, ofwel Missiezondag, is het dit jaar voor de zevenentachtigste keer. Het doel in 1926 was een wereldwijde gebeds- en bewustwordingsdag in te stellen.
Op 16 oktober was het wereldvoedseldag. Door de voedsel- en landbouw organisatie van de Verenigde Naties in 1981 ingesteld wordt jaarlijks aandacht gevraagd voor een rechtvaardige, eerlijke verdeling van voedsel en schoon drinkwater over de hele wereld.
Soms vallen deze dagen zelfs samen. Dit jaar niet, de 16e viel immers niet op een zondag. Heeft het één met het ander te maken? Ja, eigenlijk wel.


Want missie, daarmee wordt bedoeld, het Evangelie verkondigen - en het woord 'evangelie' betekent letterlijk 'blijde boodschap'. De vreugdevolle boodschap!
En in die vreugdevolle boodschap staat heel veel. De werken van Barmhartigheid bijvoorbeeld. De hongerigen voeden is er inderdaad één... wie kan ze allemaal opnoemen, zonder dat ergens op te zoeken?
Missieklooster - kapel
Vóórdat wij in God geloven, gelooft God al in ons. Maar wat doen wij met de mogelijkheden die ons gegeven zijn? Maken we de wereld inderdaad tot een plaats waar het goed is te leven? Er is zoveel leed, er is zoveel strijd. Juist in deze moeilijke tijd is het belangrijk te doen wat we kunnen. Heel veel kleine beetjes samen wordt vanzelf méér dan een druppel op een gloeiende plaat. Een glimlach naar iemand die een teken van hoop nodig heeft, het geven aan goede doelen net zo goed, het geven van tijd en een open hart aan mensen die eenzaam zijn... het verspreiden van vrede om je heen door de innerlijke vrede die het gebed kan brengen.
Ora et labora.... bid en werk. Bid u met ons mee op Missiezondag, en op alle andere dagen van het jaar?


http://www.rkdocumenten.nl/rkdocs/index.php
http://www.missio.nl/

(foto's toegevoegd op 19 oktober)

Reacties

Populaire posts van deze blog

Hoe zit dat nou met 'nonnen' en 'zusters'?

Op het blogbericht van 2 juli kwam een interessante reactie: Hoe komt u erbij dat de aanduiding 'non' monialen betreft? Daar is geen sprake van. Het woord werd en wordt in Nederland helaas nog vaak gebruikt om vrouwelijke religieuzen in het algemeen aan te duiden en dan wel met een kleinerende en kwetsende bijklank. 'Non' moet daarom te allen tijde vermeden worden. 'Zuster' is voor alle vrouwelijke religieuzen correct katholiek taalgebruik. Over het algemeen beantwoord ik geen anonieme commentaren, omdat ze, wel, anoniem zijn. Dus ook geen antwoordmogelijkheid achter laten; ook dit commentaar heeft een no-reply. Toch maak ik een uitzondering, omdat het een commentaar is wat inderdaad uitleg behoeft. Ik ben nu 25 jaar in het klooster, in een apostolische gemeenschap, dus een zuster. Het woord 'non' is als sinds de vierde eeuw gebruikelijk voor Godgewijde vrouwen (oorsprong: Hiëronymus), van het latijnse 'nonnus', wat eerbiedwaa

Geen woorden...

Vijf maal hebben de klokken geluid voor een overleden medezuster, deze maand. Vijf maal hebben we ons best gedaan families van medezusters foto's toe te sturen van de waardige eenvoudige begrafenissen in kleine kring op ons kloosterkerkhof, omdat het door de maatregelen logischerwijze niet mogelijk was voor familie en vrienden van de zusters om te komen. Ook wij hebben geen woorden. Soms vallen Goede Vrijdag, Stille Zaterdag en Pasen op één dag. Hierbij, op deze plaats, willen we wel onze dank uitspreken. Dank voor de goede zorg, dank voor het meeleven en het mee-bidden. Ook wij blijven bidden om kracht, moed, sterkte en troost voor allen die dat zo nodig hebben in deze tijd. En om geduld. Want nu is het belangrijk om geduld te hebben. Om de maatregelen vol te houden. We hebben al een tijdje geen nieuwe zieken, dat is goed nieuws.  Zr. Anno , Zr. Roselien , Zr. Richardus, Zr. Electa, Zr. Marije, mogen zij, en alle overledenen van deze tijd, rusten in vrede.

Eucharistievieringen in de Kerstnacht in Laarbeek

In het Gemeenschapsblad van Aarle-Rixtel staat "op 24 december geen Eucharistieviering in het Missieklooster". Klopt dat? Er had moeten staan, zoals wel correct in de MooiLaarbeek-krant stond: "24 dec. vervalt de Eucharistieviering om 17.30 uur." Wij hebben onze Kerstnacht-Eucharistieviering inderdaad nergens online gezet. De mensen die een directe band met het klooster hebben (werk, familie, directe buren...) weten de tijd toch wel. Er zijn in onze parochie vele Eucharistievieringen met Kerstmis. En op Eerste Kerstdag, Tweede Kerstdag, en alle andere dagen van het jaar bent u van harte welkom! Maar in de Kerstnacht hebben we al jaren (niet alleen dit jaar) het gebruik dat we de tijd niet in de bladen zetten. Heel logisch. We hebben een inpandige kerk, op de eerste verdieping, en het werd gewoon te vol. Als alle mensen die op 24 december vóór 14.00 dit blog hebben bezocht bijvoorbeeld zouden komen, dan zouden we moeten stapelen. In de hoogte. Want dat